อนุภรรยาผู้โชคร้าย

"เจ้าบ้าไปแล้ว" เขาเค้นคำนี้ออกมา กรามแกร่งขบกันจนได้ยินเสียงบดฟัน
"ใช่ข้ามันบ้าไปแล้ว" นางยอมรับ "อาการบ้าของข้ามันอาจเกิดตั้งแต่หลายปีก่อน ข้าบ้า...บ้าที่หลงเชื่อคำมั่นของท่าน บ้าที่ยอมเป็นอนุของท่าน หากเลือกได้ หากย้อนเวลากลับไปได้อีกครั้ง หม่าอวิ๋นเซียนท่านจงรู้ไว้ ข้าจะไม่มีวันมอบใจให้ท่าน และยิ่งไม่มีวันยอมเป็นอนุภรรยาของท่าน แต่วันนี้ข้าไม่อาจหวนคืนไปแก้ไข ดังนั้นจึงทำได้เพียงไม่ให้อี้เอ๋อเป็นบุตรของท่าน...ชาตินี้ ชีวิตนี้ท่านอย่าได้ฝันจะพบหน้าอี้เอ๋ออีกเลย ท่านไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว"
"ถานเมิ่งหรู" มือทั้งสองได้แต่กำแน่น เขาข่มความปวดใจไว้ได้ยากเหลือเกิน จึงได้แต่เงยหน้าขึ้นหักห้ามความอุ่นร้อนตรงหัวตาไว้ ไม่รู้จริงๆ ว่าความสัมพันธ์ของเขากับหรูเอ๋อก้าวมาถึงจุดนี้ได้เช่นไร
สตรีที่เคยแย้มยิ้มงดงามมองเขาเป็นแผ่นฟ้านั้น บัดนี้ไม่มีอีกแล้ว
"ได้"
เขากัดฟันว่า "ถ้าชาตินี้ข้าหาอี้เอ๋อไม่พบ เจ้าก็อย่าหวังจะได้ก้าวออกจากเรือนหลังนี้อีก"

*****************************
(นิยายเรื่องนี้ จบในเล่มค่ะ)

ฝากผลงานของกู่เล่ยด้วย
ขอบพระคุณทุกการสนับสนุนค่ะ