ภูหมอกผาดาว

เพราะโปรเจคลับที่ได้รับมอบหมาย ทำให้ข้าวหวานต้องเดินทางมุ่งหน้าสู่ภูหมอก และเธอก็ได้พบกับเขา คนนำทางหนุ่มผู้กำความลับบางอย่างของภูหมอกไว้
----------------------
----------------------
ช่วงเวลานั้นเองข้าวหวานถึงกับชะงักค้างแทบลืมหายใจ เมื่อเงยหน้าขึ้นแล้วพลันปะทะกับดวงตาสีจัดสะท้อนเงาเขียวเรือง กำลังจ้องเขม็งผ่านสายหมอกบางเบามาจากแนวพุ่มไม้ข้างหน้าห่างออกไปแค่ไม่กี่ก้าว
หมาป่าสีเทา!
หญิงสาวอุทานลั่นในใจ หน้าถอดสีไปในฉับพลัน ขนลุกซู่มือไม้เย็นเฉียบไปหมด ใจเต้นระรัวเป็นกลองด้วยความกลัวอย่างเหลือประมาณ เธอพยายามจะส่งเสียงร้องเรียกให้คนอื่นซึ่งเดินทิ้งช่วงห่างออกไป แต่กลับไม่มีเสียงเล็ดลอด ได้แต่แข็งค้างงันในท่ากึ่งคุกเข่าอยู่เช่นนั้น!
ดวงตาเขียวเรืองยังคงจับจ้องผู้ที่บังอาจรุกล้ำเข้ามาในเขตพวกมัน หนึ่งคนกับหนึ่งตัวต่างจ้องมองคุมเชิงท่าทีซึ่งกันและกันอยู่ราวชั่วนาที!
เสียงคำรามฮึ่มแฮ่แทบจะกระชากสติของหญิงสาวให้กระเจิดกระเจิง ข้าวหวานไม่รอช้าอีกต่อไป เธอรวบรวมกำลังใจทั้งหมดที่มีค่อย ๆ ขยับลุกขึ้นยืนเต็มตัว
พอเธอขยับมันก็ย่างสามขุมออกจากพุ่มไม้มายืนจังก้ามองเห็นร่างกำยำพ่วงพีขนหนาสีเทาเข้ม