บุญผลาพาใจรัก

"พี่ปลาย หนูขอโทษ" เพียงคำว่าขอโทษสั้นๆ ที่น้องพูดออกมา
จากที่เมินเฉยหางตาของคนตัวสูงก็ปรายตามองใบหน้าขี้ริ้วชั่วขณะ
แต่ก็เลือกจะเมินเธอต่อ

"จะให้หนูทำยังไง พี่ถึงจะหายโกรธ"

"หึ อยากให้ฉันหายโกรธเหรอ" ในหัวคิดคำพูดบางอย่างออก
มุมปากเผยยิ้มเยาะ ยอมหันมามองหน้าน้องชัดๆ

"อือ หนูอยากให้พี่ใจดีกับหนู" เด็กสาวพูดด้วยแววตาใสซื่อ พี่ไม่ต้องชอบเธอก็ได้
ขอแค่ไม่ใจร้ายกับเธอก็พอ น้องขอแค่เท่านั้น คงไม่มากไปใช่ไหม

"ไปให้พ้นหน้าฉันสิ กลับไปยังที่ที่เธอมา เห็นแล้วมันรำคาญลูกตา!"

คำพูดราบเรียบแต่เกี่ยวใจบางของสาวน้อยให้เจ็บปวดได้มากโข
สิ้นคำพูดจากพี่ชายใจร้าย รถสองแถวก็มาพอดี เขาเดินนำขึ้นไปก่อน
โดยไม่เหลียวมองน้องที่ยืนน้ำตาคลอเบ้าอยู่คนเดียว

แล้วหนูจะไปไหนได้ แม่ก็ผลักไสหนูมาอยู่ที่นี่
ไหนจะไม่รู้จักใคร มีแค่ยายและน้าปลาที่บอกให้หนูอยู่ใกล้พี่เอาไว้
แต่ไหนเป็นพี่เสียเองที่ไล่หนูกัน

สาวน้อยคิดในใจ พลางก้มหน้ามองมือที่เต็มไปด้วยแผลถลอกด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ

********
คำโปรย

เมื่อพ่อและแม่แยกทางกัน
ลูกกวาด (กนกวรรณ) จึงถูกส่งให้มาอยู่กับยายที่ จ.บุรีรัมย์
และที่นี่เอง ทำให้เธอได้พบกับ พี่ปลาย (ปฐพี)
พี่ชายข้างบ้านหน้าหล่อ แต่ใจร้ายผิดกับหน้าตาสุดๆ

รู้ทั้งรู้ว่าพี่ไม่ชอบหน้า รู้ทั้งรู้ว่าพี่รำคาญ
แต่ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนไป ทั้งแปลกที่ และแปลกคน
นอกจากยาย เธอก็มีเขาเป็นที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

ความผูกพันแบบจำเป็นก่อให้เกิดความ(แอบ)รัก
ลูกกวาดพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้พี่ใจดีกับเธอ

แต่สุดท้าย สาวน้อยก็ได้รู้ว่าเธอกับพี่นั้น
บุญผลาบ่สมกัน
ต่อให้พยายามมากเท่าไร
เธอก็ไม่มีทาง...มีวาสนาได้ลงเอยกับพี่จริงๆ

*********
-พระเอกปากแข็ง ฟอร์มจัด ส่วนน้องก็ใส่ซื่อ แต่ก็มีมุมแข็งแกร่ง
-แนวโรแมนติกดราม่า ถ่ายทอดความสัมพันธ์ของพระนางอย่างค่อยเป็นค่อยไปค่ะ
-แนวแอบรัก พระนางผูกพันกันแต่เด็ก
-มีภาษาอีสานมาด้วยเล็กน้อย (มีแปลให้ค่ะ)
-จบดีค่ะ

**********
เนื้อเรื่องผ่านการตรวจคำผิดมาแล้วหนึ่งรอบ หากยังเจอรบกวนแจ้งไรต์ได้เลยนะคะ

ซื้อผ่านหน้าเว็บราคาถูกกว่าค่ะ