พี่หมอง้อเมีย(เก่า)

คือว่าเราอยู่ด้วยกันมาเจ็ดปี ทุกช่วงเวลาสำคัญของพี่มีอ้ายอยู่ด้วยตลอดเลย แต่พอในวันที่พี่ได้ในสิ่งที่ต้องการ วันที่พี่ประสบความสำเร็จแล้วกลับไม่มีอ้ายอยู่ด้วย พี่พี่เสียใจนะ"
"เรื่องมันผ่านไปแล้วค่ะ รื้อฟื้นขึ้นมาก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก"
"อ้าย"
"นอนเถอะค่ะ อ้ายง่วงแล้ว"
"เคยคิดจะให้โอกาสพี่บ้างไหม?"
"..."
"พี่ทำรักเราพังพี่ขอโทษ พอได้อยู่คนเดียวแล้วพี่เข้าใจทุกอย่างเลยว่ามันทรมานขนาดไหน เวลาที่พี่เหนื่อยพี่ท้อ...พี่ไม่มีใครปลอบใจแล้ว เวลาที่พี่มีความสุขก็อยากจะแบ่งปันให้คนที่สนับสนุนพี่มาตลอด แต่ว่าอ้ายไม่อยู่แล้ว เจ็ดปีที่ผ่านมาพี่เอาแต่ทุ่มเทกับงานมากเกินไป พี่ทำทุกอย่างเพื่ออนาคตจนลืมไปเลยว่าปัจจุบันมันก็สำคัญมาก พี่ทำโอกาสของตัวเองพังซ้ำ ๆ ตลอด"
"อ้ายเคยบอกแล้วไงว่าไม่โกรธแล้ว"
"กลับมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้งได้ไหม?"
คำตอบมีเพียงความเงียบระหว่างเรา แต่นั่นคือสิ่งที่ดังมากในความรู้สึก เขาขยับตัวเข้าไปอย่างใจเย็นแล้วก้มลงจูบหน้าผากเล็กแผ่วเบา ปลายจมูกโด่งถูที่ผิวหน้าต่ำลงมาเรื่อยจนถึงหน้าแก้มแล้วฝังจมูกเข้าไปหอมแก้มนุ่ม ก่อนจะขยับใบหน้าอีกเล็กน้อยแล้วกดริมฝีปากลงไปบดเบียดกลีบปากนุ่มต่อ


มาช่วยลุ้น มาเป็นกำลังใจให้พี่หมอง้อเมียเก่าเมียสุดโปรดได้สำเร็จกันค่าาา

เพลงรดากราบขอบพระคุณที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ