ไม่ (ตั้งใจ) รัก

"คุณต้องการอะไร"
"ต้องการเธอยังไงล่ะ ฉันก็พูดกับเธอไปชัดเจนแล้ว"
"แต่ข้าวไม่ได้รักคุณ"
"ไม่เป็นไร เพราะตอนนี้ฉันก็ไม่ได้รักเธอแล้วเหมือนกัน" เขาเดินเข้ามาใกล้คนตัวเล็กวางมือลงบนหัวไหล่แล้วลูบไล้ลงมายังมือเล็ก ภาพที่หญิงสาวเช็ดรอยของเขาออกอย่างรังเกียจเมื่อวานยังติดตาอยู่เลย ถือว่ากล้ามาก
"เธอไม่ต้องรักฉัน ฉันก็จะไม่รักเธอ เราก็ใช้ชีวิตแบบผัวเมีย เอากันทุกวัน เบื่อก็เลิก ดีไหม ฉันจะไม่ผูกมัดเธอทางด้านกฏหมาย ส่วนเรื่องงานแต่ง ถ้าเธอปฏิเสธฉันตั้งแต่ตอนนั้น เรื่องมันจะไม่เดินทางมาถึงตอนนี้ แต่เธอเลือกที่จะไม่ปฏิเสธและนั่นก็ทำให้ฉันคิดว่าเธอเต็มใจ ลองคิดดูให้ดีนะข้าวว่าสุดท้ายแล้วใครกันแน่ที่เป็นคนผิด" ขวัญจิราถึงกับน้ำตาไหลอาบแก้ม ที่เขาพูดจริงทุกอย่าง แม่เลี้ยวชัญญานุชไม่ได้บังคับขู่เข็ญเธอเลย แต่เธอเองที่ไม่กล้าปฏิเสธอเขาออกไป
"เธอทำหน้าที่บนเตียงให้ดี ส่วนฉันก็จะทำหน้าที่สามีที่รักเธอหัวปักหัวปำในสายตาคนอื่นเอง ดีไหม" เมื่อเขาพูดจบ ร่างบอบบางสั่นไหลตามแรงสะอื้น ขวัญจิรานั่งลงกับพื้น แล้วยกมือขึ้นปิดใบหน้าปล่อยโฮออกมาทันที