ใต้เงาของคริส

กลิ่นสาบเลือดคละคลุ้งจาง ๆ ในความมืดมิดของตรอกแคบ ๆ แสงจันทร์สลัวลอดผ่านก้อนเมฆทาบทาลงบนร่างที่ไร้ลมหายใจ
ร่างสูงยืนนิ่งมองผลงานชิ้นเอกของเขาด้วยความภาคภูมิใจ ลมหายใจที่หอบเหนื่อยค่อย ๆ กลับมาเป็นปกติ
พร้อมกับรอยยิ้มบางเบาที่ประดับบนใบหน้าหล่อเหลา

"คริส! ทางนี้!"

"ไง"

"ช่วงนี้มีคดีแปลก ๆ อีกแล้วนะ"

"คดีอะไรเหรอ"

"ฆาตกรต่อเนื่องรายใหม่ไง โหดเหี้ยมมาก"

"น่ากลัวจริงด้วย"