เมื่อนางร้ายเกิดใหม่ในร่างนางร้าย เล่ม 2 [จบ]

ในชีวิตก่อน...นางคือขุนนางหญิงผู้กุมอำนาจสูงสุดในราชสำนัก แต่กลับตายอย่างน่าสมเพช ด้วยสุราถ้วยเดียวจากมือของคนที่บอกว่าจะไม่มีวันทำร้ายนาง


'ม่อซูเหยา ' หญิงผู้เหยียบยืนเหนือวังวนการเมือง กลับพ่ายให้กับถ้อยคำรักอันอ่อนโยนที่กลายเป็นยาพิษกลืนไม่ลง ไม่เหลือแม้แต่ศักดิ์ศรี ไม่มีแม้กระทั่งโอกาสได้ถามว่า "ด้วยเหตุใด"


แต่นั่นยังไม่ใช่จุดจบของนาง


เมื่อสวรรค์เปิดโอกาสอีกครั้ง นางลืมตาขึ้นในร่างของ ไป๋เยี่ยนหรง นางร้ายในนิยายที่นางยังอ่านไม่จบ
หญิงสาวผู้ถูกทั้งเมืองตราหน้าว่าชั่วร้าย อิจฉา และต่ำตม...เพียงเพราะไม่ยอมก้มหัวให้ "นางเอกผู้แสนดี" ซึ่งเสแสร้งเก่งยิ่งกว่าผู้ใด


นางไม่ได้กลับมาเพื่อร้องขอความยุติธรรม แต่จะ "เปิดโปงความจริง" ด้วยมือของตนเอง


หากโลกนี้ยังยึดมั่นว่า "เสียงร่ำไห้" คือสัญญาณของความดี
นางก็จะใช้ "ความเงียบ" เป็นคมมีดที่กรีดหน้ากากเหล่านั้นให้ขาดวิ่น


หากผู้คนยังเชื่อทุกถ้อยคำจากปาก "นางเอกผู้แสนดี" มากกว่าความจริงที่ปรากฏตรงหน้า
นางจะทำให้พวกเขา ได้เห็น ด้วยดวงตาของพวกเขาเอง


นางจะไม่ยอมเป็นเพียงหมากในกระดานของผู้อื่นอีกต่อไป
แต่จะก้าวขึ้นเป็น ผู้วางกระดาน และทุกฝีเท้าของนางจะสั่นคลอนแม้แต่บัลลังก์มังกร


ในวังหลังที่แม้แต่แสงอาทิตย์ยังไม่กล้าเอื้อมถึงเงา
หงส์ที่ถูกมองข้ามตัวนี้ จะตวัดปีกกลับ และเผาผลาญ "ทุกเสียงดูแคลน" ให้มอดไหม้ในเพลิงของตน


"เพราะครานี้...นางร้ายจะไม่ใช่ผู้ที่ตายก่อนอีกต่อไป"