เพราะรัก

‘ คุณท่านคะ ติฉันไหว้ขอร้องแทนเด็กมันเถอะค่ะ ขอแค่ที่พักและข้าวกับน้ำให้เด็กมันก็พอ เดี๋ยวติฉันจะสอนมันงานมันทุกอย่างให้มันช่วยงานในบ้านคุณท่านเองนะคะ ’

‘ ขอความเมตตาให้หลานติฉันด้วยนะคะท่าน ’

‘ สงสารฉันก็สงสารอยู่หรอกนะแจ่ม แต่คนงานที่บ้านฉันก็ดันเยอะแล้วน่ะสิ แค่นี้ก็เดินแทบจะชนไหล่กันแล้ว ครั้นจะให้รับเด็กคนนี้ไว้อีกคน ก็ไม่รู้จะรับเอาไว้มาทำอะไร แจ่มเข้าใจฉันใช่มั้ย'

‘ แต่คุณท่านคะ เจ้าเฉียงมันเป็นเด็กดีนะคะ รู้ความว่านอนสอนง่ายคุณท่านได้โปรดเมตตารับมันไว้อีกคนเถอะนะคะ ’

‘ เฮ้อ พอแจ่มพูดแบบนี้ฉันเองก็ลำบากใจ แต่ฉันรับไว้ไม่ได้-’

‘ ผมว่ารับไว้เถอะครับคุณพ่อ เอาไว้มาเป็นคนรับใช้ส่วนตัวผมก็ได้ ’