ฤดูเดียวกันของเรา

"ถ้าวันหนึ่งเรากลับไป ขอให้ตรงนั้นยังมีเธออยู่เหมือนเดิมได้ไหม?"




บางความรัก...ไม่เคยพูดออกมา

แต่ก็ไม่เคยหายไปจากใจใครคนหนึ่งเลย

เมษา- นักเขียนหญิงผู้หลีกหนีเมืองใหญ่กลับมายังเมืองเล็กกลางหุบเขา

เธอพบ 'ต้น' เจ้าของร้านกาแฟไม้ที่เงียบเกินไปแต่ใจดีเกินต้าน

ในฤดูที่ไม่มีใครคาดหวัง...ทั้งสองได้แลกเปลี่ยนความเงียบ ความเข้าใจ และความอบอุ่น

โดยไม่ต้องมีคำว่ารัก...แต่ทุกอย่างก็ชัดเจนในหัวใจ

ในโลกที่หมุนเร็ว การได้พบใครบางคนที่ที่เข้าใจโดยไม่ต้องอธิบาย

อาจเป็นเรื่องพิเศษที่สุดแล้วในชีวิต

☕️ นิยายรักละมุนละไม อบอุ่นหัวใจ

เหมาะสำหรับคนที่ชอบความธรรมดาที่มีความหมาย

พร้อมกลิ่นกาแฟอ่อน ๆ และบทสนทนาที่จะอยู่กับคุณไปนานแสนนาน