เพลิงแค้นใต้จันทราทมิฬ

เสียงกรีดร้องดังระงมท่ามกลางพายุเลือด

กองทัพปีศาจในเงามืดกรีดร้องออกมาด้วยเสียงอาฆาตแค้น บดขยี้ทุกชีวิต

ทุกบ้านเรือนในเส้นทางของมัน เด็กทารกร้องไห้หาแม่ มารดาวิ่งหลบฝนเพลิง พ่อค้าเร่กลายเป็นเถ้าถ่านในพริบตา ไม่มีผู้ใดรอดพ้นจาก "ไฟแค้นของหรงเยวี่ย"

เขายืนอยู่กลางเมืองที่กลายเป็นซากศพ หิมะตกกลางเพลิง พรายแสงของหิมะขาวร่วงลงบนผิวของศพมนุษย์นับพัน ราวฟ้าลิขิตให้ขาวบริสุทธิ์นั้นตกแต่งความมืดให้แสบยิ่งขึ้น

"เจ้าเอานางไปจากข้า ข้าจะเอาทุกอย่างไปจากเจ้า"

สุ้มเสียงของเขาเยือกเย็นจนภูเขายังสะท้าน นับแต่นั้นไป ชื่อของราชาปีศาจ "หรงเยวี่ย" ก็กลายเป็นคำต้องห้ามของทุกแคว้นมนุษย์

และตำนานของเขา...เพิ่งจะเริ่มต้น