ไม่เคยไม่รัก

"เรา... เราไม่ได้รักแพรแล้ว" เขาโล่งอกที่กล้าพูดประโยคนี้ออกมาได้สำเร็จ แม้จะเห็นว่าคนเป็นภรรยาน้ำตาไหลพรากแต่เขาก็ได้ตัดสินใจแล้ว
"นนท์ นนท์พูดเล่นใช่ไหม" ชญานิษฐ์ที่หัวใจเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ เอ่ยถามเขาน้ำเสียงสั่น ดวงตาพร่ามัวไปด้วยหยาดน้ำตาแต่ก็ยังอยากจะมองหน้าเขาให้ชัดๆ
"แพร เราขอโทษ เราผิดเอง" คนเป็นภรรยาถึงกับทรุดตัวนั่งลงกับพื้น
"แพรผิดอะไรเหรอนนท์ แพรผิดอะไรทำไมนนท์ถึงได้นอกใจแพร"
"แพรไม่ได้ทำอะไรผิด เราแค่ไม่ได้รู้สึกกับแพรเหมือนเดิมอีกแล้ว เราขอโทษนะแพร"
"ไม่นะนนท์ อย่าทิ้งแพรไป แพรอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีนนท์ แพรยอมแล้วนนท์ ยอมทุกอย่างนนท์จะไปหาผู้หญิงคนนั้นก็ได้แต่อย่าทิ้งแพรไปได้ไหมนะนนท์ นะ แพรอยู่ไม่ได้จริงๆ" หญิงสาวคลานเข้ามาเกาะขาของนิธานเอาไว้เธอฟุบใบหน้าลงบนหลังเท้าของเขาแล้วร้องไห้โฮ
"แพรอย่าทำอย่างนี้เลย เราไม่ได้รักแพรแล้ว" เขาดึงเท้าออกแต่ชญานิษฐ์ก็ยังตามมากอดขาแข็งแรงนั้นไว้แน่นเป็นภาพที่น่าเวทนาสำหรับคนที่อยู่ในเหตุการณ์ยิ่งนัก