สงครามชีวิต

ความจริงฉันเป็นคนที่โชคร้ายกว่าเธอหลายสิบเท่า
เธอยังมีสมัยอันสนุกสนานร่าเริงของโรงเรียน
ยังมีสมัยของบ้านอันมีบิดามารดาและพรั่งพร้อมไปด้วยญาติมิตร
ที่จะหวนรำพึงเป็นเครื่องปลุกปลอบใจในบางคราว

แต่สำหรับฉันไม่เคยมีสมัยใดที่จะมีความสุขเหมือนอย่างของเธอ
ฉันเกิดมาในกลางความยากจนและปราศจากญาติมิตรเพียงคนหนึ่งที่จะอุ้มชู
ในวินาทีแรกซึ่งฉันลืมตาขึ้นมาด้วยความจน
และยังมีชีวิตอยู่ในทุกวันนี้ด้วยความยากจนดุจเดียวกัน

เธอจงแน่ใจเถิดว่าท่านบิดามารดาได้ทิ้งฉันไว้ให้เผชิญกับโลกแต่ลำพัง
ท่านไม่เหลืออะไรไว้ให้ฉันต่อสู้กับโลกเลย
ท่านทิ้งฉันไว้ในท่ามกลางความยากจนแท้ๆ...

ฉันผู้เป็นทั้งบุตรคนหัวปีและบุตรคนสุดท้องของท่าน!