คืนนั้นยังพร่ำอยู่ในใจ

เธอคิดว่าลืมแล้ว แต่เพียงพบหน้าอีกครั้ง อดีตอันขมขื่นกลับย้อนมาทำร้ายใจอีกครั้ง
--
---ผิดหรือที่อยากทวงคืนสิทธิ์ของตัวเอง---

อดีตจบลงไม่สวยเท่าไหร่ การจะผูกสัมพันธ์อีกครั้งจึงยากยิ่งกว่ายาก แต่ยากอย่างไรก็ต้องลุยกันสักตั้ง เพราะ ใจ ไม่อาจลืมเลือนค่ำคืนแสนหวานนั้นได้

...

"คุณหนูอย่างคุณเสน่ห์แรงใช้ได้เลยนะ แม้แต่กับลูกน้องก็ไม่เว้น ไม่น่าล่ะ ไชยพศถึงคิดอยากได้ขึ้นมา"

ชิดชนเดินอยู่ดีๆ เกือบสะดุดขา หันมาเผชิญหน้ากับภัทรอย่างเอาเรื่อง แต่ดีที่ยั้งตัวเองทันไม่ให้เผลอไปตบหน้าภัทรได้

ความโกรธ มีแต่จะทำลายตัวเองเท่านั้น

ชิดชนขยับรอยยิ้มอ่อนหวาน สาวเท้าไปหยุดปลายเท้าไว้ที่รองเท้าหนังเวาวับของอีกฝ่าย ดวงตาอ่อนช้อยช้อนสบตากะพริบตาไร้เดียงสา มือเรียวบางยกขึ้นลูบไล้เสื้อสูทบนตัวชายหนุ่มบางเบา

"พูดชมฉันบ่อยขนาดนี้ หรือว่าคุณเองก็เป็นหนึ่งในคนที่หลงเสน่ห์ฉันเหรอคะ คุณภัทร"

ภัทรระบายยิ้มไร้อารมณ์ พอๆ กับใบหน้านิ่งสนิท ยื่นตัวเข้ามากระซิบข้างใบหู ทำเอาคนอยากเล่นกับไฟถึงกับชะงัก ยืนนิ่งเป็นหิน

ดวงตาฉายแววดุขึ้นมาโดยที่หญิงสาวไม่ทันได้เห็น ก่อนจะเปรยประโยคสั้นๆ แต่กลับแรงกระแทกใจเจ็บจนน้ำตาซึม

"ถ้าหลงจริง คงไม่ยอมหย่าหรอกคุณหนู"

*จะอัพไฟล์แก้ไขให้อีกครั้งนะคะ กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนสั้งซื้อ ขอบคุณที่อุดหนุนมากค่ะ