หลงถิ่นกำนันภัทร

ตำบลเล็กๆแห่งหนึ่งในต่างจังหวัดภาคกลางได้เลือกสรรกำนันหนุ่มอย่างภัทรมาทำหน้าที่พัฒนาชุมชนแห่งนี้ได้อย่างดี ทุ่มเทกับการทำงานจนวันหนึ่งได้รับบาดเจ็บเข้าเพราะความใจดีของตัวเอง แทนที่จะเสียใจที่มีบาดแผล แต่เมื่อได้พบเจอคุณหมออนามัยคนใหม่นั้น การเจ็บครั้งนี้ไม่ได้แย่สักนิด

"สวัสดีครับ นั่งอยู่เฉยๆก่อนนะครับเดี๋ยวผมรีบทำแผลให้"

"อืม ยะหยังก็เบาๆล่ะ"

.

"สวัสดีครับ วันนี้ก็มาล้างแผลเหรอครับ?"

"อืม"

"แต่แผลมันแห้งแล้วนะครับ กำนันภัทร"

"แค่กแค่กแค่ก เจ็บคอแต้"

.

ความว้าวุ่นใจเกิดขึ้นเมื่อรู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นถึงประธานบริษัทชื่อดังของประเทศ แต่ในใจเริ่มสงบลงเมื่อนึกขึ้นได้ว่าทรัพย์สินเงินทองของเขาก็ไม่ได้น้อยหน้ามันเลยสักนิด

"ร้อยล้านกำนันอย่างพี่ก็มีให้เธอ"

"ต่อให้พี่มีแค่ร้อยบาท นินก็ไม่กลับไปเอาร้อยล้านจากคนแย่ๆแบบนั้นแน่นอนครับ"



____________________________





นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง มีการอ้างอิงวัฒนธรรมวิถีชีวิตของชาวไทยวนและหน้าที่กำนัน หมออนามัย ซึ่งเป็นเพียงการอ้างอิงส่วนหนึ่งเท่านั้น บางอย่างจึงเป็นสิ่งที่นักเขียนเขียนเพื่อเพิ่มอรรถรสเนื้อหา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

TW

บาดแผล,เลือด,คำพูดที่ไม่เหมาะสมรุนแรง,ปัญหาครอบครัว,ปัญหาความสัมพันธ์