พ่อพันธุ์ของผมคืออัลฟ่าผู้รุกราน

เจ้านี่เองที่ปล่อยฟีโรโมนยั่วยวนตัวผู้เช่นข้า"
เขาผงกหัวมองเอเลี่ยนตัวใหญ่ที่ยืนจังก้าอย่างสง่าผ่าเผย ไม่คิดไม่ฝันว่าอีกฝ่ายจะสามารถสื่อสารกับเข้าด้วยภาษาของมนุษย์
เเต่ที่ทำให้เขาต้องรู้สึกฉงนคือคำว่าปล่อยฟีโรโมนยั่วยวน?
ให้ตายเถอะ! ถึงเขาจะฮีทไม่รู้เวร่ำเวลา เเต่ก็ใช่ว่าต้องการยั่วยวนเอเลี่ยนต่างดาวให้มากระทำชำเราเสียหน่อย เเละยิ่งสภาพร่างกายย่ำเเย่ก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เขาอยากผ่าสมองของเจ้าเอเลี่ยนดูจริงๆว่ามีขี้เลื่อยอยู่เเค่ไหนกันเเน่
"อย่า....อย่ายุ่ง" เขาพลิกนอนตะเเคงเเล้วคู้ตัวราวกับเด็กทารกเเรกเกิด รับรู้ถึงน้ำเหนียวๆที่เอ่อล้น และกลิ่นฟีโรโมนที่คู่เเห่งโชคชะตาปล่อยออกมาอย่างเข้มข้น
อ่า....ไม่อยากยอมรับเเต่ก็ไม่อาจปฏิเสธ โอเมก้าใกล้ตายคนนี้มีคู่เเห่งโชคชะตาเป็นเอเลี่ยนที่ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของตนเอง