ของหวงคนเลว

"อยากต่อยผมเหรอคิดให้ดีนะ ลูกน้องเสี่ยสาม ลูกน้องผมสามรวมผมด้วยเป็นสี่ มืออ้วน ๆ ของเสี่ยน่ะนอกจากเอาไว้จับหนอนสั้น ๆ เวลาฉี่น่ะเคยใช้ต่อยคนบ้างหรือเปล่า"

"คิก ๆ " เสียงหัวเราะเบา ๆ จากจันทร์เจ้ายิ่งทำให้เสี่ยชายโกรธจนหูแดงไปหมด มืออ้วน ๆ กำหมัดแน่นซัดใส่ปลายดั้งโด่งกะว่าให้โดนเต็ม ๆ เอาให้ดั้งหักแต่เจ้าขุนกลับเอนตัวหลบโดนแค่ปลายจมูก

"เสี่ยเปิดก่อนนะ" เจ้าขุนพูดยิ้ม ๆ แล้วยกตีบถีบเข้ากลางหน้าอกเสี่ยชายเต็มแรงจนหงายหลังลงก้นกระแทกพื้นร้องโอดโอยลุกไม่ไหว ลูกน้องเสี่ยชายสามคนจะกระโดดเข้ามาช่วยแต่ก็โดน ไอ้คอ ไอ้วอ ไอ้ยักษ์เข้ามากันไว้ วัดจากขนาดแล้วสู้ไปก็เจ็บตัวเปล่าอีกอย่างเดือนนี้เสี่ยชายยังไม่ได้จ่ายเงินเดือนเลยแกล้งไม่สู้แล้วกัน

เจ้าขุนนั่งย่อลงข้าง ๆ เสี่ยร่างอวบก่อนจะใช้มือตบหน้าเบา ๆ เรียกสติ

"กูหน้าหล่อหรือหน้าจืด"

เอาแล้ว ! ไอ้ยักษ์พยายามหันไปมองเสี่ยชายเพื่อจะบอกว่าให้ตอบว่าหล่อ หล่อมากต้องคำตอบนี้เท่านั้นแต่ไอ้เสี่ยอ้วนนั่นดูท่าแล้วอยากโดนอีกหน้ามันไม่สลดเลย

"จะ..." เจ้าขุนง้างมือขึ้นจนสุดแขน

"หล่อ...มึงหล่อ โคตรพ่อโคตรแม่หล่อเลย" คำตอบเปลี่ยนทันทีเพราะเหลียวดูแล้วลูกน้องแต่ละคนก็แกล้งมองนกมองฟ้ามองหาแม่ ๆ มันอยู่

"ก็ดี เมื่อกี้นี้เสี่ยต่อยผมก่อน ผมเลยต้องป้องกันตัว"

ด้วยการถีบยอดอกกูเนี่ยนะ ไอ้หยิกเอ๊ย ! ได้แต่คิดในใจขืนพูดออกไปคงไม่พ้นโดนตบ

เจ้าขุนลุกขึ้นยืนช้า ๆ แล้วยื่นมือให้จันทร์เจ้าจับแต่จันทร์เจ้ากลับกอดเขาเอาไว้แน่นหนึบ

"เอ๋ย ขอบคุณนะจ๊ะพี่ขุน" กลิ่นพี่เจ้าขุนยังหอมอุ่นเหมือนเดิม

เจ้าขุนยืนมองจนเสี่ยชายกับลูกน้องประคองกันขึ้นรถและขับหายลับตาไปจึงหันมาพูดกับจันทร์เจ้าที่ยังกอดเอาหน้าซบอกเหมือนหนังฉายซ้ำฉากเดิม

"ปล่อยพี่ได้แล้ว"

"ไม่ปล่อย"

"พี่จะกลับบ้าน"

"เอ๋ยไปด้วย"

"มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะ ตอนนี้พี่ย้ายไปอยู่ทุ่งเงินแล้ว บ้านพี่อยู่ในสวนทุเรียนถ้าพี่อารมณ์ไม่ดีขึ้นมา พี่เอาเอ๋ยไปทำปุ๋ยจะมีใครตามเจอมั้ย หัดกลัวบ้างสิ"

"เอ๋ยกลัวทุกคนยกเว้นพี่ขุน"

"โอ๊ยยยยย เวรกรรมกู เอ๋ยฟังพี่นะ พี่เพิ่งออกจากคุกมาที่พี่ติดคุกสาเหตุหนึ่งก็คือมาจากผู้หญิง พี่จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงอีกแล้ว"

"แต่เอ๋ยชอบพี่ขุน ชอบตั้งแต่วันนั้นที่เราเจอกันครั้งแรก"

"........."

ไอ้ยักษ์รีบสะกิดไอ้คอกับไอ้วอทันทีเพราะกลัวลูกพี่จะขายหน้าก็ปฏิญาณไว้เสียลั่นขนาดนั้น แล้วน้องเอ๋ยก็โคตรสวย สวยกว่าเมื่อสามปีที่แล้วเป็นสิบเท่า

"เอ๋ยฟังพี่" เจ้าขุนจับไหล่สองข้างเอาไว้เบา ๆ แล้วสบตาเธอด้วยแววตาและสีหน้าที่จริงจัง

"พี่ไม่ได้ชอบเอ๋ย ต่อให้เอ๋ยมายืนแก้ผ้าตรงหน้าพี่ พี่ก็จะไม่มีวันคิดอะไรกับเอ๋ย ไม่มีวันแน่นอนเอ๋ยเข้าใจหรือยัง"