รักที่ไหนเกลียดทั้งนั้น

สี่ล้านที่เขาสูญเสียให้ครอบครัวเธอไป ไม่แปลกที่เขาจะเอ่ยปากไล่ไม่ให้กลับมาพบหน้า ทว่าโชคชะตามักเล่นตลก หวนทั้งสองกลับมาในตำแหน่ง 'อาจารย์ฝึกสอน' กับ 'นักศึกษาฝึกงาน'

********************
"เหมือนฉันย้อนเวลากลับไปเมื่อห้าปีก่อนเลยเนอะ"
ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมยกเว้นความรู้สึกของเขา ห้าปีก่อนเตโชกล้ายอมรับอย่างเต็มปากเต็มคำว่ารักเธอ แต่ตอนนี้เห็นทีจะมีแต่ความเกลียด
"เงินที่ฉันเสียให้ครอบครัวของเธอยังไม่มากพออีกเหรอ!"
ปิ่นปักขบเม้มริมฝีปากจนห้อเลือด เธอไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้แล้ว
"ครั้งนี้จะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นอีก ฉันยินดียอมคุณทุกอย่าง"
เป็นการยอมที่เตโชเองก็เข้าใจว่าหญิงสาวจะเอาอะไรมาแลก นัยน์ตาคมกวาดสายตามองร่างบอบบางอย่างเย็นเยียบ สายตาของเขาแทบจะไม่ปกปิดความรู้สึกแม้แต่น้อย ถ้าทำแล้วเขาสบายใจเธอก็ยอมทน
ทนให้เขาดูถูก ทนให้เขาเหยียดหยาม
"ใส่ตะกร้าล้างน้ำไปกี่ครั้งแล้วล่ะ กว่าจะมาถึงฉัน!"
เตโชยังไม่หยุดความปากร้าย ร่างบางยังคงแน่นิ่งเหมือนจำยอม กิริยานั้นทำให้เขายิ่งอารมณ์เสีย
"เท่าไหร่ที่เธอต้องการ!"
"สองแสน"
จำนวนเงินไม่มากไม่น้อยเมื่อเทียบกับทายาทมหาเศรษฐีแบบเขา เตโชกระแทกลมหายใจที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิดชัดเจน ขยับเข้าไปใกล้พร้อมคว้าเรียวแขนเล็กลากหญิงสาวไปที่รถ
"คุณจะพาฉันไหน!"
"เอาเงินไง สองแสนไม่ใช่หรือที่เธออยากได้!"
เธออยากได้เงินก็จริงแค่ไม่คิดว่าจะเป็นเดี๋ยวนี้!