ใต้เงาแห่งรัตติกาล

คืนพระจันทร์สีเลือดอาบไปด้วยเงามืดและแสงสีแดงสด พายุพัดแรงราวกับลางบอกเหตุ พบร่างของชายผู้หนึ่งที่บาดเจ็บ ใบหน้าซีดเซียว ดวงตาสีแดงเรืองรอง เขาคือแวมไพร์ที่ถูกล่า
"เจ้า... ทำไมถึงช่วยข้า" เสียงกระซิบแหบต่ำ เปี่ยมไปด้วยความสงสัย
"ข้าไม่รู้" หญิงสาวตอบ พลางดึงผ้าคลุมมาห่อร่างเขา "แต่ข้ารู้ว่าเจ้าต้องการความช่วยเหลือ และข้าจะไม่ปล่อยให้ใครตายต่อหน้าข้า"
........................................................................................................
ไอราหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะกล่าว "ข้าไม่ได้เป็นนักรบ ไม่ได้เป็นผู้มีอำนาจ แต่ข้าติดหนี้ชีวิต"
เธอหันมามองอเล็กเซียสโดยตรง "ข้าไม่สามารถอยู่เฉยได้ เมื่อผู้ที่ช่วยข้าต้องเผชิญหน้ากับสงครามที่อาจพรากเขาไป"
........................................................................................................
เซเรน่าจับจ้องเรนาร์ด เธอรับรู้ถึงความขัดแย้งภายในตัวเขา ภายในตัวเธอเอง
"เรากำลังทำสิ่งที่ไม่มีวันเป็นไปได้" เธอกระซิบเสียงต่ำ
........................................................................................................
เซราฟีนกระพริบตาสองสามครั้ง "ข้าก็แค่สนุก… เจ้าทำให้ข้าสนใจ และข้าอยากรู้ว่าหมาป่าขี้บึ้งจะมีปฏิกิริยาอย่างไร"
เฟนดริกขมวดคิ้ว "ขี้บึ้ง?"
นี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่เต็มไปด้วยอันตรายและเสน่ห์ลึกลับความผูกพันระหว่างมนุษย์กับปีศาจที่อาจพลิกชะตาแห่งคืนพระจันทร์สีเลือดไปตลอดกาล