เรื่องของเรา (ไม่) จบแค่คืนนั้น

"แล้วหลังจากคืนนั้น เธอได้ไปนอนกับคนอื่นอีกหรือเปล่าล่ะ" เขาถามเสียงเรียบไม่ได้แสดงถึงความกังวลเพราะมั่นใจ แล้วก็เป็นอย่างที่คิดเพราะญาดาส่ายหน้าปฏิเสธรัวเร็ว

"ตรวจกันเลยไหมคะ จะได้หายคล่องใจ" เอาให้รู้กันไปเลยว่าชีวิตเธอจะย่ำแย่ได้มากสักแค่ไหน

"เอาสิ พี่ซื้อที่ตรวจมาแล้ว" โอนิกซ์พยักหน้าไปที่ถุงยาที่วางอยู่บนโต๊ะกระจกกลางโซฟาให้คนบนตักมองตาม หัวใจชายหนุ่มเต้นแรงตึกตักจนญาดารับรู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือนเพราะแผ่นหลังของเธอแนบชิดอยู่กับอกแกร่งของเขา ส่วนหัวใจเธอเองก็เต้นแรงไม่แพ้กัน

ญาดาลุกออกจากตักแกร่งแล้วหยิบถุงยาพร้อมกับถุงเสื้อผ้าเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยความกังวล เธอชำระล้างร่างกายให้สดชื่นหลังจากที่ไม่ได้อาบน้ำมานานข้ามวัน พอได้กระแสน้ำผ่านร่างกายก็ทำให้ผ่อนคลายขึ้นมาหน่อย หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ทำการเอาที่ตรวจครรภ์มาอ่านวิธีการใช้และทำตามขั้นตอน แต่เธอยังไม่กล้าดูผลจึงรีบใส่เสื้อผ้าแล้วนำออกไปดูพร้อมกับคนข้างนอกที่ก็นั่งรอลุ้นเหมือนกับเธอ

"ท้องไหม?"

แค่เธอเปิดประตูออกมาโอนิกซ์ที่ยืนรออยู่หน้าห้องน้ำก็เอ่ยถามตามประสาคนใจร้อน

"หนูไม่กล้าดูคนเดียว เลยเอาออกมาดูพร้อมกัน" ญาดาเอ่ยตอบแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาวางแท่งพลาสติกไว้บนโต๊ะกระจก โอนิกซ์ที่เดินตามมานั่งข้างๆ จึงหยิบขึ้นมาดู คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัยว่ามันอ่านผลยังไง เขาไม่รู้วิธีใช้จึงหันไปมองหน้าเธอแล้วเอ่ยถาม

"อ่านผลยังไง?"

"เหมือนกับที่ตรวจโควิดค่ะ ขีดเดียวคือไม่ท้อง แต่ถ้าสองขีดก็"

"ขึ้นมาขีดเดียว" โอนิกซ์พูดเสียงแผ่วเบาคล้ายกับผิดหวัง

"ขีดเดียว! ขีดเดียวจริงใช่ไหมคะ ไหนหนูขอดูบ้าง" ญาดาแย่งแท่งที่ตรวจครรภ์มาจากมือคนตัวโตแล้วพิจารณาดูให้แน่ใจด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้น สรุปว่าเธอไม่ท้อง "ขอบคุณพระเจ้าที่ยังเมตตา"

น้ำตาแห่งความดีใจและความโล่งอกไหลออกมาเป็นสายสวนทางกับคนตัวโตที่นั่งอยู่ข้างๆ ที่ทำหน้าสลดแอบผิดหวังเล็กน้อยทั้งที่เขาควรจะดีใจสิถึงจะถูก

"เธอไม่ท้องแต่เรื่องของเรายังไม่จบนะญาดา"

***แนะนำทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ
***ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ