ปรารถนาแค่คุณ

"มะลิ" จำต้องหอบลูกกลับมาบ้านเมื่อยายจากไปแล้วทิ้งไร่ไว้ให้หลานสาวดูแล ใช้ชีวิตกับลูกเพียงสองคน
กระทั่งได้พบกับ "ชัชชน" แฟนเก่าที่เคยคิดจะหนีไปด้วยกัน เขากลับมาทั้งยังเพิ่งหมดตัวจากธุรกิจที่โดนเพื่อนหลอก
ทั้งสองเจอกันอีกครั้งแต่คนละความรู้สึก เขายังตั้งแง่ขณะที่เธอคิดถึง
เมื่อรู้ว่ามีลูกกับเธอจึงยื่นสถานะพ่อแม่ โดยบอกกับเธอจะไม่มีความรู้สึกใดนอกเหนือจากนั้นอีก
.
.
.
"ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย เข้าไปได้ไหมน่าจะต้องพูดกันยาว" ไม่ตอบในทันทีกลับบอกให้เธอเปิดประตู หล่อนจำต้องพยักหน้าทำตามคำขอของเขาเพราะคิดว่าอีกฝ่ายอาจจะมีเรื่องสำคัญก็เป็นได้ ดูจากแววตาแน่วแน่ของเขาก็ทำให้เธออยากรู้เหมือนกัน
จะมาขอรถยนต์คืนหรือเปล่านะ...
"อืม" เดินนำอีกฝ่ายเข้าด้านใน ก่อนผายมือให้เขานั่งบนแคร่ไม่ได้เปิดห้องนั่งเล่นด้านล่างเพราะกุญแจอยู่บนบ้าน ขี้เกียจขึ้นไปเอากุญแจคิดว่าอีกไม่นานเขาก็คงจะกลับบ้าน
"น้ำหน่อยไหม เหมือนนายจะเหนื่อย" เดินไปรินน้ำมาเสิร์ฟแขกผู้มาในยามวิกาล ดูจากการหอบหายใจเหมือนว่าอีกฝ่ายกำลังเหนื่อย แล้วเขาก็รับน้ำไปดื่มจนหมดแก้ว ค่อยวางลงบนแคร่เสียงดังพร้อมเช็ดปากรวดเร็ว
ปึง
"พ่อของบัวเป็นใคร ผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วยหรือว่าฉัน" แม้จะดื่มน้ำดับกระหายแต่ไม่อายดับใจที่ร้อนรุ่มของตัวเองลงได้ จ้องใบหน้าสวยก่อนถามเพื่อเข้าประเด็น ทำให้คนที่ยืนกอดอกถึงกับเข่าอ่อนจนต้องรีบเดินมานั่งลงที่แคร่เยื้องกับเขา
มือบางกำกระโปรงแน่นไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะถามเรื่องนี้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากเธอกลับมา คนที่ไม่เคยไยดีกันจึงได้ถามถึงความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับจงกลณีแล้วยังดูมั่นใจอีกด้วยว่าไม่ได้เป็นเพียงแค่น้าหลานอย่างเข้าใจในตอนแรก
"ทำไมถึงคิดว่าเป็นนาย" ถามเขากลับบ้าง ซึ่งคราวนี้ร่างหนาก็หันหน้ามาสบตาเธอ พร้อมบอกถึงข้อสันนิษฐานทั้งหมด
"เพราะเธอท้องหลังจากที่เรามีอะไรกันไม่นาน แล้วก็คลอดบัวทั้งที่เพิ่งแต่งงานไม่กี่เดือน นั่นก็แสดงว่าท้องก่อนแต่งไม่ใช่เหรอ" คิดว่าเขาไม่ทราบเสียอีก เธอนิ่งไปครู่หนึ่งโดยไม่ได้ตอบอะไรเมื่อเห็นแววตาดุจ้องมองอย่างเอาเรื่อง
สถานการณ์ตอนนี้ดูท่าคงโกหกไม่ได้อีกต่อไป สิ่งที่เธอปิดบังไว้มาตลอดมีเพียงคนในครอบครัวที่ทราบ บัดนี้กำลังจะเปิดเผยแล้ว