ไฟลนผกา

"ธรรมดาเกิดในเศวตฉัตรอมราวดี ใครจักได้ตายดีสักกี่คนเล่า"

จากวังสู่ตรุ จากเจ้าสู่นักโทษต้องอาญาประหาร จากหงส์ฟ้าสู่หมาจนตรอก จากจุดสูงสุดสู่จุดต่ำสุดในชีวิต

แผ่นดินอมราวดีลุกเป็นไฟ เกิดกบฏโค่นล้างราชบัลลังก์ขุนหลวงองค์ก่อน จากฝีมือคนใกล้ชิด

เจ้าฟ้านราธิปเหลือเพียงตัวคนเดียว ท่ามกลางฝูงแร้งกาจ้องเอาชีวิต เขาต้องเอาตัวรอดทุกวิถีทาง จึงขอให้สัตย์ปฏิญญาว่านราธิปผู้นี้จักเอาเลือดหัวมันมาล้างตีนให้จงได้!

ภายหลังบ้านเมืองเกิดความโกลาหล ออกพระไชยชนะ ขุนศึกไร้พ่ายนำทัพกลับราชธานี เป็นเกียรติเป็นศรีแห่งวงตระกูลและได้ชื่อว่าเป็นหลานของกบฏในครานี้

ทว่าความบาดหมางที่ไม่ได้ก่อจ่อคอราวเครื่องประหาร นักรบเป็นเอกด้านการรบฉันท์ใด ก็เป็นเอกในความซื่อสัตย์ฉันท์นั้น

สองเข่าทรุดลงตรงหน้าเจ้าฟ้า แสดงความภักดีต่อหน่อเนื้อขุนหลวงองค์ก่อน โดยไม่กลัวว่าการกระทำเยี่ยงนี้จะถูกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีเพียงไร

"จงทำทุกอย่างเพื่อกู ฟังคำสั่งกู บูชาแต่กูเพียงคนเดียว"

"..."

"หากมึงผิดคำสัตย์แล้วไซร้ จงบรรลัยวอดวาย อยู่ที่ใดในแผ่นดินนี้ก็ขอให้ร้อนดั่งไฟบรรลัยกัลป์!"