ฝาแฝดใต้เงารัก

เธอ...คือฝาแฝดที่ถูกบังคับให้แทนที่พี่สาวที่ตายไป

เขา...คือคนที่เกลียดตัวแทนแบบเธอจับใจ

ในโลกที่เต็มไปด้วยความแค้นและอำนาจ เธอถูกสั่งให้ มีทายาทกับเขา และเฝ้าดูเขาตายด้วยน้ำมือพ่อเลี้ยงของเธอ แต่หัวใจดวงนี้กับทำใจให้เขาตายไม่ได้ เพียงเพราะ...หลงรักพี่เขยที่เกลียดเธอที่สุดหัวใจ

*เรียนนักอ่าน....หน้าเว็บถูกกว่า IOS. หน้าเว็บถูกกว่า IOS. หน้าเว็บถูกกว่า IOS.*

บากฉากบางตอน

"ที่แต่งตัวแบบนี้มายั่วฉันเหรอได้...ฉันจะสงเคราะห์เธอเอง" เขาเอ่ยเสียงเหี้ยมเกรียม ดวงตาวาวโรจน์ไปด้วยแรงอารมณ์ที่ขุ่นมัว พร้อมจะระบายความไม่พอใจและความเจ็บปวดในตัวเธอ เขากระชากกี่เพ้าออกจากร่างเธออย่างแรง เนื้อผ้าเสียดสีบาดผิวจนเกิดรอยแดงขึ้น

"อาเฉิน"

"ห้ามเธอเรียกชื่อของฉัน ผู้หญิงแบบเธอมันไม่คู่ควร!" เขาเงยหน้าขึ้นมาสั่งเสียงหนักแน่น อาเฉินชื่อเล่นนี้อิงพลอยเท่านั้นที่สามารถเรียกได้อย่างสนิทใจ เซวียนเฉินรวบข้อมือทั้งสองข้างของอิงเพชร ไว้เหนือศีรษะ กดแนบกับที่นอนอย่างไม่ปรานี

"ค่ะ คุณเฉิน" อิงเพชรขานรับเสียงแผ่ว เธอรู้ว่าทางเลือกเดียวของเธอคือการยอมจำนน และปล่อยให้น้ำตาไหลรินอาบแก้มด้วยความเจ็บปวดและสิ้นหวัง 'ทน...ต้องอดทน เดี๋ยวทุกอย่างก็จะผ่านไปเอง' เธอปลอบตัวเอง

บากฉากบางตอน2

"ยามาแล้วค่ะ นายท่าน" ซินหยวนแม่บ้านของตระกูลหลี่เอ่ยบอก พร้อมคำนับเจ้านายผู้อ่อนวัยกว่าด้วยความนอบน้อม ซินหยวนเป็นหญิงสูงวัยผู้ซื่อสัตย์และภักดีกับตระกูลหลี่ เธอปฏิบัติหน้าที่อย่างเคร่งครัดไม่เคยสอดรู้สอดเห็นเรื่องเจ้านายทำตามคำสั่งเท่านั้น เธอวางถ้วยกระเบื้องเคลือบลงตรงหน้าอิงเพชรด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"ยะ...ยา คือยาอะไร" อิงเพชรถามด้วยความตระหนก เมื่อเห็นน้ำสีเข้มที่อยู่ภายในถ้วย

"ยาห้ามบุตรค่ะคุณหนู เนื่องจากนายท่านยังไม่ได้แต่งนายหญิงของตระกูลหลี่อย่างเป็นทางการ หญิงที่หลับนอนกับนายท่านต้องดื่ม เพื่อไม่ให้เกิดบุตรนอกสมรสค่ะ" ซินหยวนแจกแจงรายละเอียดให้ฟัง

นี่คือกฎของตระกูลหลี่ ยาห้ามบุตรเป็นสมุนไพรที่ใช้กันมาอย่างยาวนาน แม้จะเป็นยาคุมกำเนิด แต่สรรพคุณของยานี้เป็นโทษมากกว่า ผู้หญิงที่ได้รับยานี้เป็นประจำอาจจะทำให้เป็นหมัน ไม่สามารถมีบุตรได้อีกเลย เซวียนเฉินจึงไม่ให้ยานี้อีกเลย นับตั้งแต่เข้ารับตำแหน่งผู้นำตระกูล แต่ครั้งนี้คนที่เคยสั่งงด กลับเป็นคนออกคำสั่งให้เธอต้มยานี้มาให้ผู้หญิงของตัวเองดืม ซินหยวนไม่ชอบสอดรู้เรื่องเจ้านาย จึงทำได้เพียงปฏิบัติตามคำสั่งเท่านั้น

"ยาห้ามบุตรเหรอคะ" อิงเพชรมองยาในถ้วย ก่อนจะเหล่ตามองมาเฟียหนุ่มที่ยืนนิ่ง ใบหน้าเรียบเฉยอยู่หน้าห้อง หัวใจเต้นรัวด้วยความเจ็บปวด เธออุตส่าห์ยอมทำทุกอย่างเพื่อเป้าหมาย แต่กลับโดนเขาสกัดกั้นตั้งแต่เริ่มต้น

หลังจากดื่มยาตามที่เขาต้องการแล้ว อิงเพชรก็หย่อนขาลงจากเตียง อยากอยู่คนเดียวเพื่อเยียวยาสิ่งที่สูญเสียไปอย่างไม่เต็มใจ แต่กลับต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงของเซวียนเฉินดังขึ้น

"เป็นอะไร ไม่พอใจฉันเหรอ เธอไม่คู่ควรที่จะอุ้มท้องทายาทของฉันหรอกนะ" เขากดเสียงต่ำพยายามตอกย้ำให้เจ็บปวด แม้เธอจะถวายกายให้ก็ไม่รู้สึกหลงใหล ต่อไปนี้เธอเป็นเพียงของเล่นคลายเหงาเท่านั้น

"เธอเนี่ย ฟังภาษาคนไม่เข้าใจหรือไง ฉันไม่อนุญาตให้ไป เธอก็ไปไม่ได้ อิงเพช!" เขากดเสียงต่ำจนคนฟังขนลุก ดวงตาแข็งกร้าวแสดงถึงความไม่พอใจอีกครั้ง

"ยาฉันก็กินแล้ว คุณเฉินจะเอาอะไรอีก" เธอบอกเขาเสียงสั่นพร่า ตัวสั่นไร้เรี่ยวแรง แทบจะทรุดลงไปกองกับพื้น มองคนตรงหน้าด้วยแววตาตัดพ้อ เซวียนเฉินไม่ตอบกับโอบอุ้มร่างเล็กขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว อิงเพชรตกใจผวาโอบกอดต้นคอเขาไว้แน่น สายตาวาบหวิวบ่งบอกถึงเจตนาและความต้องการที่ก่อตัวขึ้น