เมื่อสายลมรักพัดผ่าน [ขุน x สา]

เมื่อถึงเวลา สายลมจะพัดพาความรักกลับมาอีกครั้ง

-----------------------

ขุน ขุนพล x สา อลิสา

ในห้วงหนึ่งที่ริมฝีปากของทั้งคู่ยังไม่ผละออกจากกัน ภาพความทรงจำบางอย่างก็ฉายเข้ามาในหัวของทั้งคู่ มันเป็นภาพที่ไม่ชัดเจนของหน้าผาสูงชันที่เบื้องหน้าเป็นทะเลกว้างใหญ่ซึ่งมีกระแสคลื่นที่ซาดซัดอย่างบ้าคลั่ง มีแสงจันทร์ส่องกระทบผืนน้ำเช่นเดียวกับคืนนี้ ทันใดนั้น ก็มีเงาร่างของผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่บนหน้าผาเพียงลำพัง แววตาของเขาดูเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความเจ็บปวดบางอย่าง ชายคนนั้นมองลงไปยังเบื้องล่าง แล้วตัดสินใจทิ้งตัวลงสู่ความมืดมิดใต้ห้วงทะเลลึก

"ถ้าฉันต้องตาย...ก็ขอให้เธอเป็นคนสุดท้ายที่ฉันจดจำและคนแรกที่ฉันจะได้พบเจออีกครั้งในชีวิตหน้าก็แล้วกัน"

จิตสุดท้ายของชายปริศนาที่หน้าตาคล้ายคลึงกับขุนดูจะยึดมั่นไว้กับใครบางคน และใครคนนั้นก็มีใบหน้าคล้ายคลึงกับสาในตอนนี้อย่างน่าประหลาด แต่ภาพความทรงจำนั้นจบลงอย่างรวดเร็วราวกับเป็นเพียงแค่ฝัน

เพียงชั่วพริบตาเดียว ทั้งคู่ก็ดึงสติกลับมาอยู่ในห้วงเวลาปัจจุบัน ความรู้สึกคุ้นเคยกับภาพที่เห็นเมื่อครู่ทำให้หัวใจของเขากับเธอเจ็บปวดและสั่นสะท้านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ราวกับว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาได้สัมผัสถึงกันและกันถึงห้วงลึกของจิตวิญญาณ เป็นการยืนยันถึงความผูกพันที่ข้ามภพข้ามชาติมาอย่างแท้จริง ก่อนที่ทั้งคู่จะค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกจากกันอย่างช้าๆ

----------------------
จากเรื่อง คนโปรดของพบตะวัน