โป่งดินดำศาลปะกำ

ไอควันจากเตาฟืนลอยอ้อยอิ่ง ตอนรุ่งเช้าของต้นเดือนตุลาคม สมชาย นั่งก๊งเหล้าเหม่อมองฟ้าหม่น พร่ำรำพันเพลงช้ำรักจากอุบล ด้วยเมียรักของตนเก็บเสื้อผ้าหนีจากลา โดยไม่ได้บอกกล่าวคำใด สิ่งที่ชายหนุ่มทำได้ในตอนนี้ คือกินเหล้าย้อมใจไปวัน ๆ โดยไม่ได้ถวัลโหยหาในสิ่งใด
น้ำใหม่ปลามันเช่นยามนี้ แทบจะทุกพื้นที่ ข้างสายน้ำลำมูล ผู้คนในพื้นถิ่นต่างขวนขวาย ออกทอดแห, ดักตาข่าย เร่งหาปลากันจ้าละหวั่น ไม่เว้นแม้กระทั่งยามวิกาล ยังมีชาวบ้าน มาดักลอบ, ยามไช ปักเบ็ดและดักโต่ง ไปตลอดจนถึงรุ่งเช้า จึงไม่แปลก ถ้าจะเห็นแสงไฟสว่างพราว เช่นกับงานบุญใหญ่ไหลเรือไฟประจำปี