สัญญารักร้อยปี ภาคปัจฉิมบท

กาลเวลาผ่านไปร้อยปี ในที่สุดลี่ถิงถิงก็ได้พบกับเขาอีกครั้ง
บุรุษผู้ซึ่งมาปลดปล่อยนางออกจากภาพวาด
บุรุษผู้ซึ่งกลับมาทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับนาง
แม้ชาตินี้เขาจะมิใช่คนเดิม
ทว่าเขายังคงรักมั่นเช่นเดิมมิเปลี่ยนแปร

"ในชาตินี้ข้าขอให้เราเริ่มต้นกันใหม่ได้หรือไม่"
เขาหยิบกล่องเล็ก ๆ ที่ผูกผ้าแพรแดงจากอกเสื้อออกมา ภายในคือปิ่นทองรูปดอกเหมยพันมุกที่งดงามอ่อนช้อย
"อะไรกันเจ้าคะ" ลี่ถิงถิงสับสน
"ลี่ถิงถิง...เจ้ามาเป็นฮูหยินของข้าเถิด"