ศิวาราตรี เล่ม 2

อา...ทัสสยุเอย จะมีใครในพิภพนี้อีกเล่าที่จะสุขสำราญได้เท่าเจ้า
ด้วยมายาศาสตร์อันเรืองรณที่ถ่ายทอดมาจากบิดา ด้วยความคล่องแคล่วอ่อนหวานของลิ้นลมแห่งวาทะ
แลด้วยนิ้วอันวิเศษที่สวรรค์ประทานมาให้ในการสังคีตดุริยางค์ทุกชนิด
ทัสสยุเร่ร่อนผ่านไปทุกแว่นแคว้นด้วยกระเพาะที่บรรจุเต็ม มิถึงกับอดอยากยากแค้นนัก...ผ่านไป...ผ่านไปเป็นลำดับ
ถนนขรุขระยาวเหยียดสุดสายตา...สาลีเกษตร...ทุ่งหญ้า...ขุนเขา...ลำธารชนบท นิคมคามหมู่บ้าน
แลนครหลวงราชธานีของอาณาจักร ทุกแคว้นที่จะอยู่ในเส้นทางจร
ท่ามกลางแสงแดดอันแรงกล้าที่แผดเผาพื้นปฐพีจนดูเป็นประกายระยิบระยับ
แลฝนฟ้าพายุที่ซัดกระหน่ำอย่างปราศจากปรานีปราศรัย
หนทางนั้นมีทั้งรื่นรมย์ สมบูรณ์ แลยากแค้นทุรกันดาร แต่กระนั้นก็หาได้มีสิ่งใดมายับยั้งทัสสยุเสียได้