ไม่ใช่...ไม่รัก

"...ไม่ต้องห่วงหรอกนะต่อให้ในขวดนี้มียาปลุกเซ็กซ์ ฉันก็ไม่มีทางพลาดนอนกับเธอให้เธอมีลูกกับฉันสมใจหรอก"

"คุณพิชญ์รังเกียจฉันมากขนาดนั้นเลยหรือคะ"

"แล้วเธอคิดว่าไงล่ะ การยอมมีลูกกับคนที่ไม่ได้รักเป็นเรื่องน่ายินดีมากหรือไง"



====================

"เธอยังอยากนอนกับฉันอยู่ไหม"

การตั้งคำถามของเขาทำบุณิการ้อนวูบตั้งแต่หัวจดเท้า หัวใจสั่นระรัว

"ว่าไง? ยังอยากมีลูกกับฉัน เธอยังยืนยันความต้องการนี้อยู่หรือเปล่า" เขาเงยหน้าขึ้น เพ่งดวงตามองมาที่เธออย่างจดจ่อ

"ค่ะ" บุณิกาพยักหน้ายืนยัน ทั้งที่ก็ยังแปลกใจและมีคำถามเต็มหัวไปหมด

"ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะยอมมีลูกกับเธอ"

บุณิกาเบิกตามองเขาอย่างไม่เข้าใจและไม่ค่อยอยากจะเชื่อหูตัวเองนัก

"อะไรทำให้คุณพิชญ์เปลี่ยนใจหรือคะ"

"ฉันก็แค่เปลี่ยนความคิด ไม่ได้เปลี่ยนใจ"

"ถ้าเธอกับฉันมีลูก มีเหลนให้คุณย่าของฉันตามความต้องการของท่านแล้ว เธอจะได้ไปจากชีวิตของฉันเสียทีไง...