สวัสดีศรีภรรยา

"พี่เลี้ยงลูกคนเดียวมาตลอดมีหรือไม่มีเธอ มันไม่ต่างกัน บางทีไม่มีเลยตั้งแต่แรก อาจจะดีกว่า"

เธอเกลียดเขาเกลียดเข้าเส้นเลยด้วยซ้ำ
แต่ก็ยังยอมจ้างเขากลับมาทำงานในบริษัทตัวเอง
เพราะอะไรน่ะเหรอ? ก็แค่อยากให้ "พ่อของลูก" มีรายได้ ไม่ได้สงสาร ไม่ได้คิดถึงสักนิด
เธอให้โอกาสกลับมาใกล้ชิดลูก เพราะเขาเป็น "พ่อของลูก" ไม่ได้อยากลึกซึ้งกว่านั้น
เขามาหา มาตามใจเธอก็ปล่อย เพราะเขาคือ "พ่อของลูก"
จะขัดไปทำไมล่ะ เด็กก็ต้องการพ่อ
ที่คอยหึง คอยหวง เห็นหน้าแล้วก็ปรี๊ดขึ้นมา ไม่ใช่เพราะยังรักหรอก
แต่เพราะห่วงภาพลักษณ์ลูกมากกว่า เพราะเขาคือ "พ่อของลูก"
จะไปกะใคร จะเที่ยวไหน จะกินข้าวกับใคร เธอก็แค่ตามดูอยู่ห่าง ๆ
เพราะกลัว "พ่อของลูก" จะพาตัวเองไปพังแล้วกระเทือนถึงลูก
ถึงขั้นจ้างคนไปสืบชีวิตเขาทุกย่างก้าว
แต่ไม่ใช่เพราะอาลัยอาวรณ์อะไรนะ
ก็แค่ระวังไว้ก่อน เผื่อ "พ่อของลูก" จะก่อเรื่องอะไรไว้ให้เด็กต้องเดือดร้อนทีหลัง
เพราะงั้นที่สั่งอาหารแล้วแนบโน้ตให้ไรเดอร์แกล้งถามนั่นถามนี่มันไม่ได้หึง
แค่อยากรู้ไว้เฉย ๆ พ่อของลูกจะไปไหน จะกลับกี่โมง จะค้างกับใครก็ต้องรู้ไว้ก่อน
ทั้งหมดที่ทำไปเนี่ยนะไม่มีอะไรซับซ้อนเลย
ยังเกลียดเขาเข้าไส้ จนต้องคอยดูทุกฝีก้าว
และทั้งหมดที่ยังคุย ยังมองหน้า ยังยอมให้เข้ามาอยู่ใกล้ๆ ได้
ก็เพราะคำเดียว "พ่อของลูก" จ่ะ


ไม่รู้จะพูดยังไงดีที่กลับมาอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่เพราะอยากคืนดีเลยนะ
คอยถามไถ่ คอยห่วงใย พาไปกินข้าว อ้าว ก็เธอเป็น "แม่ของลูก" ไม่ใช่หรอ จะปล่อยให้ทนหิวได้ไง
ที่ตามไปส่งไปรับถึงบ้าน คอยมองว่าใครโทรมา คอยลบเบอร์ชายอื่นให้ในสายตา
ก็ไม่ได้หึงนะ แค่ "กลัวแม่ของลูกจะโดนหลอก" กลัวเขาจะต้องมานั่งร้องไห้ให้ลูกเห็น เป็นห่วงความรู้สึกลูก
ที่คอยโผล่มาประชุม คอยเสนอหน้าเวลาเธอมีแขก
ก็แค่อยากแน่ใจว่า "แม่ของลูก" จะไม่หลวมตัวไปคบกับคนไม่มีคุณภาพ
กลัวลูกจะได้พ่อเลี้ยงใช้เป็นเครื่องมือในการเข้าหา
ที่ยังตามเถียงกับแม่เธอ คอยปะทะทุกด่าน
ไม่ได้อยากได้เธอกลับมาเลยนะ แค่ "อยากรักษาสิทธิ์ของพ่อในใบรับรองบุตรก็แค่นั้น"
โอ๊ย! อยากบอกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรเลย
ทุกอย่างที่ทำ ทั้งหมดทั้งมวลนี้ ก็เพราะเธอคือ "แม่ของลูก" เท่านั้นเอง
ไม่ได้รักเลย หมดรักกันไปตั้งนานแล้ว