ทะลุมิติมาเป็นคนป่า

"ฮือออ แง้ๆ ทำมายต้องมาเป็นคนป่า ไม่อยากเป็นคนป่า แง้ ๆๆๆๆ ฮึก ทำไมไม่ไปเกิดเปงลูกคนลวย ฮือออ" ปากเล็กบ่นพึมพำ พลางร้องไห้ไปด้วย ร่างกายทุกส่วนขยับดีดดิ้นไปมาแม้ว่าจะยังอ่อนแรงก็ตาม

"ใบไผ่ร้องไห้ทำไม โดนอะไรกัดหรือเปล่า" น้ำเสียงอบอุ่น แฝงความกังวลดังใกล้เข้ามา

"มดกัดหรือเปล่า?" เสียงผู้หญิงดังตามมา

"ข้าว่าเด็กนี่อาจจะหิว อย่าลืมสิตั้งแต่เป็นไข้หลายวันมานี้เขาก็หมดสติแล้วก็ไม่ได้กินอะไรเลย" เสียงแหบต่ำคาดเดา

"ยังไงก็ตามทำให้เขาหยุดร้องก่อนที่คนของเผ่าเงาไม้จะมาได้ยิน แล้วมาตามล่าเราอีก" เสียงชายชราพูดขึ้นด้วยความกังวล



อะไรนะ! โดนตามล่า!? ใบไผ่หยุดคิดเรื่องวาสนาทันที นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? เพิ่งทะลุมิติมาต้องมาเจอกับอะไรเนี่ย?


คำเตือน

เนื้อเรื่องเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง คำพูดเด็กอาจมีการสะกดไม่ถูกต้องตามการออกเสียง

ไม่ได้เกิดจากการพิมพ์ผิดแต่อย่างใด หากรับไม่ได้สามารถผ่านเรื่องนี้ไปก่อนได้เลยค่ะ

เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อฮีลใจ ไม่ได้มีเนื้อเรื่องยาวมาก


***แนะนำซื้อผ่านเว็บไซต์ราคาจะถูกกว่าซื้อบน ios***

ฝากกดเรตติ้งและรีวิวเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ
*ขอบพระคุณที่สนับสนุนงานเขียนของไรท์ค่ะ*