เกิดใหม่มาทวงแค้นรัก (His Love, My Revenge)

เขาย้อนเวลาจากความตายมาทวงแค้น เพื่อลากหัวใจพวกมันลงนรกไปพร้อมกัน! "ท่านทั้งหลาย อีนี่เคยบอกผมว่า คนอย่างผมไม่มีค่าพอให้ใครรัก แต่ดูจากสภาพมันตอนนี้สิ คิดว่าจะมีคนรักมันลงไหม นังคนเลวทรามต่ำช้า!"

เรื่องย่อ
เมื่อชีวิตที่เต็มไปด้วยบาดแผลจบลงในอ่างอาบน้ำ...
ลีรา กลับลืมตาขึ้นอีกครั้ง ในอดีตที่ยังไม่ทันพังทลาย

อดีตเด็กกำพร้าที่เติบโตในคฤหาสน์อันเย็นชา
ชายหนุ่มผู้ถูกเหยียบย่ำจากทุกทิศทาง ทั้งอำนาจ อคติ และความริษยา
เขาเคยอ่อนแอ...เคยไร้ทางสู้
แต่ครั้งนี้ เขากลับมาพร้อมความทรงจำ
และหัวใจที่เต็มไปด้วยเพลิงแค้น

ลีราจะใช้โอกาสครั้งที่สอง
เพื่อเปิดโปงความลับดำมืดของผู้ที่เคยผลักเขาให้ถึงจุดจบ
จากหัวหน้าแม่บ้านใจร้าย วสันต์ผู้กระหายเงินและกาม
คุณผู้หญิงพวงชมพูผู้ต่ำช้าและโหดร้ายในคราบของผู้ดีเก่า
รวมถึง นาตาเลีย เพื่อนตัวแสบในวัยเด็กที่กลายเป็นคู่แข่งหัวใจ

ท่ามกลางการล้างแค้นอย่างเยือกเย็น
หัวใจของเขากลับยังไม่ลืม คิมหันต์
เพื่อนรักในวัยเยาว์ ผู้ที่อาจเป็นทั้งความหวังเดียว และบาดแผลที่ลึกที่สุด

ในคฤหาสน์วาริศา ที่ทุกคนต่างมีความลับและบาปติดตัว
เกมการเอาคืนจึงไม่ใช่เรื่องง่าย...
โดยเฉพาะเมื่อเดิมพันครั้งนี้ อาจเป็นทั้งชีวิต และความรักที่เขาเคยมี...

สวัสดีนักอ่านงับ หากคุณชอบนิยายแนวแก้แค้นแซ่บสะใจ คุณเลือกอ่านถูกเรื่องแล้วครับ

เรื่องนี้ตอนแรกนายเอกอ่อนแอ แต่ช่วงที่เป็นแบบนั้นมีน้อยมาก เพราะเกือบทั้งเรื่องนายเอกเวอร์ชั่นเกิดใหม่นั้นแข็งแกร่งได้อย่างเหลือเชื่อ จนอาจตั้งสมญาให้ "ลีรา" ว่าเป็น "พาวเวอร์นายเอก"
ดังนั้นหากคุณเบื่อนิยายแนวนายเอกอ่อนแอ ถูกคนโน้นคนนี้ด่าแทบทั้งเรื่อง โดยเฉพาะพระเอก คุณควรอ่านเรื่องนี้ เพราะมันตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง นายเอกนิยายวายที่ส่วนมากเป็นเหยื่อ แต่เรื่องนี้นางคือผู้ด่า เอ้ย ผู้ล่า!



"ผมอาจเป็นลูกใครก็ไม่รู้ แต่ก็ดีกว่าคนที่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร...แต่กลับมีพฤติกรรมเลวทราม ใช้ชีวิตต่ำยิ่งกว่าคนที่ตัวเองเหยียบหัวซะอีก!"
"ผมพูดของผมเฉย ๆ แต่ถ้าคุณหญิงถือเป็นจริงเป็นจังก็ช่วยไม่ได้ แต่ถ้าจะช่วยแบ่งปันความคิดเพื่อเป็นอาหารให้กับสมองเหลว ๆ ของคุณหญิงสักหน่อยละก็ผมว่า...ผีห่าบางตัวในคฤหาสน์หลังนี้...ก็ได้แก่คนที่ชอบเอาผ้าผ่อนสวย ๆ มานุ่ง แล้วเที่ยวพยายามบอกใครต่อใครว่าตัวเองเป็น ผู้ดีเก่า "
"อีคนตอแหล พูดออกมาได้หน้าด้าน ๆ!"
"ดังนั้นคำพูดจากปากพล่อย ๆ ของคนต่ำ ๆ จึงไม่มีสิทธิ์พูดให้วิญญาณของคุณย่ามัวหมอง ขืนป้าพูดอะไรไม่เข้าท่าอีกแค่คำเดียว ผมจะใช้เกือกตบปากป้าเดี๋ยวนี้!"
"ป้าควรขอบคุณผมด้วยซ้ำ ที่ยังได้เดินลอยหน้าลอยตาในคฤหาสน์อย่างมีเกียรติ...แต่โอกาสมีเหลือแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ขืนยังทำชั่วอยู่ระวังเหอะจะไม่เหลือแม้แต่ลมหายใจ!"
"ฉันดีใจกับเธอด้วยนะ ที่มีคนช่วยยืนยันสถานะให้ได้สักที ถึงน้ำเสียงของเขาจะไม่ค่อยหนักแน่นเท่าไหร่ก็เถอะ"
"คนเลวและโง่อย่างเธอจะฟังฉันรู้เรื่องได้ไงล่ะ!"
"พูดจากลับกลอก เข้า ๆ ออก ๆ ไม่อายตัวเองบ้างรึไง เหมือนคนหยิบของที่ตัวเองสำรอกทิ้งลงพื้นกลับเข้าปากอีกรอบ!"
"คฤหาสน์นี้ไม่สมควรเป็นที่อยู่ของคนที่มีหลานค้ายาขี้คุก!"
"ถ้าผมเป็นงูพิษแล้วป้าเป็นอะไรล่ะ น่าจะเป็นหมัดหมากระมัง สัตว์ตัวจิ๋วที่ทำเป็นแต่ดูดเลือดกับสร้างความรำคาญให้กับสิ่งที่มันอยู่อาศัยแบบไม่มีที่สิ้นสุด เป็นลูกจ้างประสาอะไรอยู่ใต้ร่มเงาของวาริศาแท้ ๆ แต่กลับขี้บนหลังคาซะได้!"
"ท่านเจ้าสัวน่ะปรานีมาก ถ้าเป็นผมนะป้าจะไม่ถูกไล่เหมือนหมาขี้เรื้อน เพราะหมามันเป็นสัตว์ที่น่ารักเกินไป! ป้าจะต้องถูกถีบ, เตะ, เอาน้ำสาดไล่ให้พ้นรั้วของคฤหาสน์วาริศาให้เร็วที่สุดเพราะป้าเป็นตัวเสนียดจัญไร แค่หายใจเฮือกเดียวก็ทำให้บ้านนี้ตกต่ำลงแล้ว!"

โอ๊ย ทั้งหมดนี้แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นนะ นายเอกของเรื่องยังสร้างวีรกรรมไว้มากกว่านี้อีกเยอะ!

และถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้วยังไม่เชื่อ ก็ต้องกดตอนแรก "เกิดใหม่มาทวงแค้นรัก" เพื่อพิสูจน์กับตาแล้วงับ อิอิ