ภารกิจกอบกู้ดวงใจของรุ่งอรุณ 2

ในคืนแห่งการเฉลิมฉลองขององค์รัชทายาท ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เริ่มเหี่ยวเฉา
ในรุ่งเช้าแห่งความยินดี จักรพรรดิกลับสิ้นพระชนม์
และในบ่ายวันเดียวกัน องค์รัชทายาท เทพีพฤกษา และผู้นำเผ่าแรปฮิว ถูกตราหน้าว่าเป็นกบฏ

เมื่อความผิดปกติเริ่มต้นจากรากของแผ่นดิน
เมื่อความรักกลายเป็นข้อหา
และความภักดีกลายเป็นอาวุธที่ย้อนกลับมาทิ่มแทง
อาณาจักรพาเวโรเนียร์จึงถูกผลักเข้าสู่ห้วงแห่งความหวาดระแวง

ในขณะที่ผู้คนร่ำไห้ต่อการจากไปของจักรพรรดิ
เบื้องหลังม่านพิธีศพกลับเต็มไปด้วยการล่าอำนาจ
มาร์ควิสผู้ยืนอยู่บนแท่นประหารในนามของความยุติธรรม
กษัตริย์แห่งแดนเหนือที่ถูกดึงออกจากเมืองหลวง
และเงามืดที่เริ่มคลืบคลานจากใต้ผืนพรม

เมื่อความจริงถูกกลบด้วยคำโกหก
เมื่อเงาเริ่มกลืนกินแสง
และเมื่อเสียงของผู้บริสุทธิ์ถูกปิดปากด้วยดาบ

ความรักจะรอดหรือพังทลาย
ความภักดีจะกลายเป็นแรงกู้ชาติหรือเชือกที่รัดคอ
และใครกันแน่คือผู้ที่ควรครองบัลลังก์

พาเวโรเนียร์จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
และในเงามืดนั้นความจริงกำลังรอวันถูกปลดปล่อย


ทว่าเมื่อริมฝีปากสัมผัสกัน อ้อมแขนของฮาลน์กลับโถมรัดร่างบางของเธอแน่นยิ่งขึ้น ลิ้นสากของเขาสอดแทรกเข้าไป ราวกับกำลังค้นหาสิ่งใดในตัวเธอ
"อื้อ" เธอครางผ่านลำคอ มือทั้งสองพยายามผลักร่างหนานั้นออก เพราะเริ่มขาดอากาศหายใจ
ป๊อก
ในที่สุด เธอก็ผลักร่างหนาของเขาออกได้สำเร็จ
ลมหายใจหอบกระหายลอยคละคลุ้ง ใบหน้าทั้งคู่แดงระเรื่อราวคนเป็นไข้ ร่างกายร้อนวูบวาบไร้เรี่ยวแรง
"พะพอแล้ว" แดนดี้เอ่ยด้วยเสียงกระเส่า พร้อมเบือนหน้าหลบ นิ้วเรียวทั้งสิบจิกลงบนเสื้อของฮาลน์ด้วยความเขินอาย
ริมฝีปากของฮาลน์กระตุกยิ้มอย่างพึงใจเมื่อเห็นท่าทีของเธอ ก่อนจะค่อย ๆ ขยับร่างเข้าใกล้อีกครั้ง ราวกับยังรู้สึกว่าสิ่งที่ทำไปนั้นไม่เพียงพอ