หนุ่มกรีดยาง

คำโปรย

"ที่ไหนว่ะเนี่ย" จำได้ว่าเธอกำลังปั่นจักรยานกลับบ้านหลังจากไปซื้ออาหารตามสั่งที่หน้าปากซอย จากนั้นมีหมามาดักหน้าตรงสะพาน เพื่อหลบน้องหมาสุดน่ารัก ร่างเธอเลยตกไปในน้ำ



"คงมีใครช่วยเรามาแน่เลย" อาการปวดหัวยังไม่ทันดีขึ้น ประตูบ้าน ไม่สิ ควรเรียกกระต๊อบมาก็กว่า เปิดด้วยแรงของผู้ชายตัวสูงใหญ่



"พี่แสง!" สีหน้าผู้หญิงตรงหน้าที่ดูตกใจราวกับเห็นผีไม่ได้ทำให้แสงปลกใจแม้แต่น้อย



"เอ่อ กูเอง" น้อยไม่แม้แต่อยากมองหน้าคนที่เธอเกลียด ผู้ายคนนี้ทำให้เพื่อนเธอเจ็บช้ำ



"กินข้าว แล้วอย่าคิดหนีไปหาผู้ชายอีกล่ะ"ว่าจบร่างสูงใหญ่ก็ปิดประตูขังเธอไว้ข้างใน



"นี่เปิดเดี๋ยวนี้นะ! พี่ไม่มีสิทธิ์าขังฉันไว้ในนี้ บอกให้เปิดไง!" เธอทั้งทุบ ทั้งตะโกนร้องเรียกแต่ด้านนอกเงียบสนิท



"พี่แสง!" ต่อให้เธอตระโกนจนคอแตกก็ไม่มีใครได้ยิน



นี่สินะที่ มาลีพูดว่าผัวที่แย่ เธอถึงอยากมีผัวใหม่



ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ น้อยจึงนั่งลงกินข้าวที่พี่แสงเอามาให้ อย่างน้อยกินไปก่อนจะได้มีแรงหนี





เนื้อเรื่องสบาย อ่านแล้วไม่เครียด

พระเอกใจดี อบอุ่น

นางน่ารัก จิตใจงาม