Testระบบหัวใจวิศวะ

คำโปรย..

เมื่อ เรย์ คุณหมอปีสี่สุดหล่อแห่งคณะแพทย์ ผู้เงียบขรึมและรักความสงบ ต้องย้ายเข้ามากลางเทอม พร้อมหัวใจที่ไม่ชินกับความวุ่นวายของมหาลัย

ชีวิตที่ควรจะราบเรียบกลับปั่นป่วน เมื่อเขาต้องมาพัวพันกับ ม่านหมอก เดือนวิศวะสุดกวน ลูกชายเจ้าของมหาลัยที่ใคร ๆ ก็อยากเข้าหา ยกเว้นเรย์ ที่มองอีกฝ่ายเป็นแค่คนธรรมดา ไม่พิเศษ ไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสักนิด

แต่ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากคำว่า "ไม่ชอบ" กลับค่อย ๆ แปรเปลี่ยน จากคนที่แค่กวนประสาท กลายเป็นคนที่มองหน้าแล้วใจเต้น

จากคนที่แค่ขี้แหย่ กลายเป็นคนที่รู้สึกอุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้เสียงแซวของเพื่อนที่ดังจนกลบเสียงหัวใจตัวเอง

ทั้งข่าวลือที่ดังเร็วกว่าความรู้สึก และกิจกรรมที่เหมือนโชคชะตาเล่นตลกให้ได้ใกล้กันบ่อยเกินไป รวมถึงความรู้สึกบางอย่างที่ทั้งสองเริ่มรู้ตัวอย่างช้า ๆ แต่ว่าเพื่อนรู้ก่อนหมดแล้ว

สุดท้าย ใครกันแน่ที่หวั่นไหวก่อนกัน

.



"นายเขินฉันเหรอ"

"ไม่ได้เขิน"

"งั้นก็มานั่งเป็นเพื่อนก่อนสิ"

"ฮะ.." ชายหนุ่มทำหน้าเหวอ ขณะเดียวกันก็ถามทันที "ฉันต้องทำแบบนั้นทำไม"

"อ้าว ก็ในเมื่อนายไม่ได้เขิน ก็แปลว่านั่งอยู่ด้วยกันได้ ไม่มีปัญหาใช่ไหม"

ม่านหมอกรู้ทันทีว่าตัวเองกำลังถูกท้าทาย และถ้าเขาปฏิเสธตอนนี้ นั่นแปลว่าเขายอมรับไปกลาย ๆ ว่ากำลังมีปัญหากับการอยู่ใกล้เรย์จริง ๆ

"..ก็ได้" เขาพูดเสียงห้วน ๆ ก่อนจะเดินไปนั่งที่ม้านั่งข้างสนามบาสอย่างเสียไม่ได้ แต่ที่ไม่ได้พูดออกไปคือ หัวใจของเขามันเต้นแรงเป็นบ้าเลยโว้ย

ม่านหมอกนั่งดูเรย์ซ้อมบาสไปเรื่อย ๆ พยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แต่ปัญหาคือ..

ทำไมหมอนั่นต้องดูดีขนาดนี้ด้วยวะ