Engineer ร้ายพ่ายรักยัยเฉิ่ม

“นินทาอะไรฉัน”
ฟู่!!!!!!!
“เชี่ยยยยย”
“เฮ้ย!!!”
ดวงตาเบิกกว้างขึ้นตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ ฮือ! ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย “ขะ…ขอโทษค่ะ”
เมื่อได้สติรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าตัวเองซับน้ำบนหน้าพี่วาโยอย่างร้อนรน โดยมีเสียงฮือฮาตามมาและพูดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากคนที่อยู่รอบๆแทรกเข้ามา “ขอโทษค่ะ หนูไม่ได้ตั้งใจ”
“แก ยัยเฉิ่มคณะอักษรพ่นน้ำใส่หน้าพี่วาโยแก๊งค์ธาตุทั้งสามอะมึง”
“นางกล้ามากนะ”
“โดนพี่วาโยเล่นงานแน่ ๆ ดูหน้าเขาดินิ่งมาก”
“ลมที่สงบนิ่งกำลังจะเปลี่ยนเป็นพายุแล้ววะ หน้ากลัวสุดๆ”
‘ใช่! ฉันเห็นด้วยกับคนที่พูดคนสุดท้าย’ เขานิ่งมาก มองหน้าเขาด้วยความหวาดหวั่น เม้มปากแน่น
“หนูขอโทษค่ะ คือหนู มะ…”
“เธอกล้ามากนะ” พี่วาโยพูดขึ้นเสียงรอดไรฟันมองฉันสายตาวาวโรจน์ น้ำเสียงเย็นๆที่เปล่งออกมานั้นทำให้ขนลุกซู่ไปทั้งตัว
พรึ่บ!!!
โอ้ย!!