ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี [เล่ม3] จบ

+++เล่ม3(จบ)+++

เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง
เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ

หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน
จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ

ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า
เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้

แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้
จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน

++++++++++++++++++++++++++
"เจ้าชอบกินปลาไม่ใช่รึ"

"ขอบคุณพี่อี้หาน" หลินลู่ฉีกำลังหิวอยู่พอดี นางจับตะเกียบพุ้ยข้าวเข้าปากอย่างอร่อย

ซุนอี้หานมองนางกินอย่างเอ็นดู คอยคีบโน่นคีบนี่ให้นางอยู่ด้านข้าง

พอเห็นสายตาของซุนอี้หาน หวงจื่อถงเกิดรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ แทนน้องสาวอย่างบอกไม่ถูก "ฉีฉี !"

"หืม" หลินลู่ฉีทำตาปริบ ๆ ใส่พี่ชาย

"นี่ ๆ ปลาผัดขึ้นฉ่าย"

ปึก ! ตะเกียบของเขาถูกตะเกียบของซุนอี้หานดันออก

"นางไม่ชอบกินขึ้นฉ่ายเจ้าไม่รู้หรือ"

จงซือหยางก้มหน้ากลั้นขำสุดขีด รีบยกถ้วยชาขึ้นบังหน้า โชคดีที่คนอื่น ๆ ในโต๊ะมัวแต่พูดคุยกันอยู่ จึงไม่มีใครสังเกตุเห็นเรื่องนี้

"ใช่หรือ ปกติเจ้าก็กินอาหารที่ใส่ขึ้นฉ่ายได้นี่" หวงจื่อถงไม่ยอมรับว่าตนเองไม่รู้เรื่องนี้

"พี่จื่อถงไม่ใช่ว่ากินไม่ได้ แค่ไม่ชอบกินเท่านั้น" นางยิ้มเจื่อน ๆ ให้พี่ชาย

"เลอะปากหมดแล้ว" ซุนอี้หานล้วงผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดมุมปากให้นาง

คนเป็นพี่ชายแทบจะปาตะเกียบใส่หน้าคน แต่จงซือหยางตบแขนเบา ๆ ห้ามเขาไว้ก่อน หลังจากนั้นบรรยากาศในโต๊ะก็ดูเปลี่ยนไป หลินลู่ฉีเป็นคนกลางนางเกิดรู้สึกอึดอัดขึ้นมา