คุณขากอดหนูหน่อย

คำโปรย

อรยาหญิงสาววัยสามสิบสองปี ผู้กำกับชื่อดังที่มีนิสัยโลกส่วนตัวสูง ชอบอยู่คนเดียวและเข้มงวดกับเรื่องการทำงาน ต้องปวดหัวอย่างหนักเมื่อถูกพี่ชายขอร้องแกมบังคับ ให้รับพริมาเด็กสาวที่เพิ่งจะเรียนจบมอปลายมาอยู่ด้วย ซึ่งเป็นเด็กที่เธอจำได้แต่วีรกรรมอันแสนซนของพริมา

แต่สุดท้ายก็ต้องยอมทำเพื่อพี่ชาย ด้วยการรับพริมามาอยู่ด้วย และยิ่งปวดหัวหนักมากกว่าเดิม เมื่อเด็กสาวคอยตามยั่ว ตามอ้อนแรก ๆ ก็รำคาญ มารู้ตัวอีกทีเธอก็ตกหลุมพรางรับเด็กสาวที่เคยรังเกียจเข้ามาโดยไม่รู้ตัว ทั้งยังรักและหลงจนหัวปักหัวปำอีกด้วย อรยาที่ว่าแน่สุดท้ายก็แพ้เด็กอย่างราบคาบ
...................... .....................


"อาอรถามว่าไงนะคะ มะเมื่อกี้หนูมัวแต่มองเพลินเลย หุ่นและผิวของอาอรสวยมากค่ะ สวยไปหมดทั้งตัว สวยจนหนูละลายแล้ว.." เด็กสาวพูดพลางมองไปที่อีกฝ่ายตาปรอย

ใบหน้าของอรยาร้อนผ่าว เธอไม่รู้เลยว่าตอนนี้หน้าคอและใบหูแดงเรื่อไปหมดแล้ว

"หยุดพูดแล้วออกไปซะ ก่อนที่ฉันจะจับเธอโยนออกไป" เธอตะโกนอย่างโกรธ ๆ แต่เด็กสาวกลับเดินเข้าไปหา ทำตาปรอยพร้อมกับพุดขึ้นเบา ๆ

"จับเลยค่ะ อาอรอยากจะจับตรงไหนของหนูก็จับเลย หนูยินดีและเต็มใจให้อาอารอรจับ แต่ขออย่างเดียว ขอหนูได้จับของอาอรด้วยก็พอค่ะ อ้อ! แล้วถ้าจะโยน ขอให้โยนหนูขึ้นบนที่นอนนะคะ โยนลงบนพื้นมันแข็งไป.."

อรยาตกใจกับคำพุดของพริมาจนพูดไม่ออก ความรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินอยู่ในท้องก็กลับมาอีกครั้ง ยิ่งเมื่อเด็กสาวเข้ามาหยุดยืนใกล้ ๆ แล้วคว้ามือของเธอสอดเข้าในเสื้อก่อนจะวางลงบนหน้าทองบางเรียบของตัวเอง หัวใจของเธอก็ยิ่งเต้นแรง

"อาอรรู้สึกถึงผีเสื้อที่กำลังบินอยู่ในท้องของหนูไหมคะ จริงมันบินแบบนี้ทุกครั้งที่หนูได้อยู่ใกล้อาอร แต่พอหนูได้เห็นเรือนร่างที่สวยมาก ๆ ของอาอร มันก็บินแรงกว่าทุกวันเลย แรงจนหนูต้องให้อาอรช่วยแล้วล่ะ"

เด็กสาวพูดพร้อมกับส่งดวงตากลมใสเข้าไปในดวงตาคู่สวยของอรยา บางอย่างทำให้เธอไม่สามารถที่จะผลักใส หรือหลบสายตาหวานใสและเรียกร้องกลาย ๆ คู่นั้นได้เลย

"ชะช่วย? ยังไง" เธอลืมตัวเอ่ยถามออกไปอย่างแผ่วเบา
.................................................................................