สตรีอ้วนหนุบหนับคือดวงใจของพระรอง

เป็นนางแบบหุ่นแซ่บอยู่ดีๆก็ทะลุมิติมาเป็นสตรีอวบอ้วนที่มีสัญญาหมั้นหมายกับพระเอก

พระเอกย่อมคู่กับนางเอก ตัวประกอบอย่างนางเป็นแค่อุปสรรคที่ทำให้ทั้งสองรักกันเหนียวแน่นเท่านั้น

นางต้องการจะหลีกหนีวงจรนิยายไปใช้ชีวิตอย่างสงบ

จึงวางแผนขอถอนหมั้นกับอีกฝ่ายในทันที แม้เจ้าของร่างจะรักพระเอกนักหนาแต่นางไม่ได้รักเสียหน่อย

หลังจากถอนหมั้นแล้วนางตั้งใจจะดื่มคลายทุกข์แต่กลับบังเอิญเจอพระรองที่น่าชะตาชีวิตน่าสงสารเข้า

เพราะรู้อนาคตที่จะเกิดจึงเข้าไปเตือนด้วยความหวังดีแต่เขากลับหาว่านางเป็นคนวางแผนซะงั้น!!

อะไรกัน ทำคุณบูชาโทษแท้ๆ เลย





CUT SCENE





"องค์ชายห้าชอบหม่อมฉันหรือไม่"

"แน่นอนว่าไม่"

จ้าวอวิ๋นเหอสวนกลับแทบจะทันที ไม่หยุดคิดเสียด้วยซ้ำ เฮ้อ น่าช้ำใจยิ่ง ทั้งๆ ที่เมื่อครู่ นางก็คิดว่าลีลานางดีมากแท้ๆ เลยเชียว

"เช่นนั้นก็แยกย้าย ไม่ต้องรับผิดชอบเพคะ"

จ้าวอวิ๋นเหอตกใจยิ่งกว่าเก่า เดิมทีเข้าใจไปว่าที่นางยอมทอดกายให้เขาง่ายๆ นั่นเป็นเพราะลึกๆ นางก็หลงใหลในตัวเขาไม่น้อย คิดไว้แล้วว่าอย่างน้อยเขาต้องรับผิดชอบนาง ทว่าพอหญิงสาวทำท่าทีไม่แยแส เขาก็เลยทำตัวไม่ถูก

"ทั้งๆ ที่ข้าเป็นคนแรกของเจ้า เจ้าก็ไม่ถือสาหรือ"

ก่อนจะลุกจากเตียง จ้าวอวิ๋นเหอเห็นรอยเลือดพรหมจรรย์บนผ้าปูที่นอน หลักฐานนี้ย้ำชัดว่าเขาคือคนแรกของนาง

"หม่อมฉันมีสัญญาหมั้นหมายกับพี่ชายขององค์ชายแล้ว..."

ถ้อยคำนั้น เขารู้ดี รู้มาตลอดแต่นางก็หลับนอนกับเขาไปแล้วมิใช่หรือ

"และองค์ชายห้ากับหม่อมฉัน... เรามิได้มีเยื่อใยใดต่อกัน จริงอยู่ หม่อมฉันชอบใบหน้าและร่างกายขององค์ชายห้าแต่ก็เพียงเท่านั้น มันมิใช่ความรัก"

ชึก! คำพูดนั้นเสียดลึกเข้าในอก นี่นางกำลังบอกว่าชอบรูปลักษณ์ภายนอกเขาเลยยอมพลีกายง่ายๆ นี่นางสติปัญญามีปัญหาใช่หรือไม่!?

"ที่เจ้าปฏิเสธไม่ให้ข้ารับผิดชอบเพราะเจ้ารักพี่ชายข้าเช่นนั้นรึ"

"ไม่เพคะ หม่อมฉันตัดใจจากเขาแล้ว"

ยิ่งนางเอ่ยเช่นนี้เขายิ่งไม่เข้าใจนางเข้าไปใหญ่

จริงๆ เขาควรจะดีใจด้วยซ้ำ ที่นางไม่เรียกร้องอะไรทว่า...เขาก็หาใช่คนเลวเช่นนั้นไม่

เมื่อครู่เป็นเขาที่เข้าใจนางผิด ยัดเยียดสุราพิษให้นางดื่ม บังคับกลายๆ ให้นางนำยาถอนพิษออกมา ในเมื่อนางเป็นผู้บริสุทธิ์ ไม่มีส่วนร่วมกับแผนการวางยาเขาดังนั้นก็เหมือนเขาบังคับให้นางนอนกับเขาโดยไร้ทางเลือก

"แล้วเหตุใด"

"องค์ชายจะรับผิดชอบหม่อมฉันอย่างไรเจ้าคะ... จะแต่งกับหม่อมฉันหรือ" เสียงของนางไม่ดังนักแต่ก็ชัดเจนพอจะทำให้บรรยากาศรอบกายหยุดนิ่งลง

เพียงแค่เห็นสีหน้าขององค์ชายหนุ่มซีดลงเพียงเล็กน้อย นางก็เข้าใจแล้ว

ซ่งเสวี่ยหนิงคลี่ยิ้มบางๆ อย่างไม่ใส่ใจ

"ในเมื่อเราต่างไม่ได้รักกัน ไม่ต้องทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากเช่นนั้นหรอกแต่หากองค์ชายอยากรับผิดชอบหม่อมฉันจริงๆ ... หม่อมฉันขอเป็นเงินแทนจะได้หรือไม่"

"เงิน?" จ้าวอวิ๋นเหอทวนคำ

"ใช่เพคะ หม่อมฉันต้องการเงินแลกกับความบริสุทธิ์ที่องค์ชายฉวยไปเมื่อครู่" นางพยักหน้าก่อนคลี่ยิ้ม

คิ้วขององค์ชายหนุ่มกระตุก หางตาเขาเหลือบมองนางตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าก่อนเอ่ย

"เจ้าเป็นถึงบุตรีของท่านราชครู เหตุใดถึงทำตัวไม่ต่างอะไรกับสตรีโคมเขียว" จ้าวอวิ๋นเหอแค่นเสียงเย็นชา

แม้สายตาเขาจะดูแคลนนางแต่ก็นางหาสนใจไม่ ได้เงินก็ดีกว่าให้เขากินฟรีๆมิใช่หรือ

"ยังไงองค์ชายห้าก็ไม่อยากแต่งกับหม่อมฉันอยู่แล้วก็ให้เงินหม่อมฉันนั่นล่ะ แล้วองค์ชายจะมองหม่อมฉันอย่างไร มันก็เรื่องขององค์ชาย"



(นิยายจบในเล่ม)
ซื้อผ่าน MEB COIN / หรือ www.mebmarket.com จะได้ราคาดีกว่าผ่าน APP MEB ค่า