รักแรกพบ (ธาม&อิงฟ้า)

เขาที่รักเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอ และมั่นใจได้ทันทีว่าคนนี้แหละคือว่าที่แม่ของลูก แต่แล้วโชคชะตาก็เหมือนจะเข้าข้างทำให้ทั้งสองคนได้เจอกันอีกครั้ง แต่แทนที่ทุกอย่างจะราบรื่นเหมือนที่คิดไว้ อยู่ๆแม่ของเขาก็ได้โทรมาบอกว่ามีเรื่องอะไรจะคุยด้วย

ความรักที่คิดไว้ว่าจะต้องราบรื่นกลับมีแต่อุปสรรค

คำโปรย
..........
ธามถอยหลังพิงผนังลิฟต์ไม่วายที่ดึงอิงฟ้าเข้ามาชิดกับตัวเองและซบใบหน้าลงที่ไหล่บาง เขาไม่เข้าใจว่าอิงฟ้าเป็นอะไรทำไมต้องหลบหน้ากัน จะถามในตอนนี้ก็กลัวอิงฟ้าไม่ยอมขึ้นไปส่งที่คอนโดจึงทำได้เพียงยืนอยู่เงียบๆ รออยู่กันสองต่อสองค่อยเคลียร์ใจกันเพื่อไม่ให้มีความรู้สึกไม่สบายใจต่อกัน
ติ๊ง
"ไหวไหมคะ"
"ถ้าบอกว่าไม่ไหวล่ะ"
ธามเงยใบหน้าขึ้นสบตากับดวงตาสวยที่มองมา
"คุณธามค่ะ อย่าทำตัวแบบนี้ค่ะ"
"ลืมไปแล้วเหรอว่าต้องเรียกพี่ว่าพี่ ไม่ใช่เรียกว่าคุณ" รู้สึกน้อยใจทุกครั้งที่อิงฟ้าไม่ยอมเรียกว่าพี่ แต่กลับเรียกเขาว่าคุณเป็นการนำหน้า
"..."
"กลับเข้าห้องเถอะค่ะ ดิฉันอยากกลับไปพักผ่อนแล้ว"
"ครับ"
ชายหนุ่มเดินนำหน้าอิงฟ้าเปิดเข้าห้องเองทั้งๆ ที่เมื่อกี้ทรงตัวแทบไม่อยู่ราวกับคนล่ะคน
"งั้นดิฉันกลับแล้วนะคะ"
"อย่าพึ่งสิ อยู่เป็นเพื่อนพี่ก่อน"
รีบคว้าข้อแขนไว้และดึงเข้ามาในห้องกอดไว้แน่นไม่ยอมให้อิงฟ้ากลับไปพักผ่อนราวกับว่าถ้าเธอกลับไปแล้วจะไม่มาหาเขาอีก เหมือนเช่นวันนี้
.................................................


มีอะไรแนะนำกันได้นะ พร้อมปรับปรุงตัวเองตลอด

ขอบคุณทุกคนที่แวะอ่านนิยายของ พิมพรรณ14 นะ

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ