พันธะในคืนเมามาย [Mpreg]

"ตะวันก็รักพี่วินนะครับ"

มือขาวจับลูกบิดแน่นพร้อมน้ำตาที่ไหลอาบแก้มด้วยความเสียใจ คนที่เขารักและคบกันมาเกือบสามปีกำลังมีอะไรกับเพื่อนของเขา เพื่อนที่เขาไว้ใจคอยช่วยเหลือซึ่งกันและกันตลอดมากำลังหักหลังเขาอยู่

"นายมีอะไรกับพี่วินมานานเท่าไหร่แล้วตะวัน" เขาถามออกไปเสียงที่สั่นเทา ร่างทั้งสองที่กำลังนัวเนียกันอย่างเร่าร้อนรีบผละออกจากกันทันทีอย่างตกใจ

"ข้าวปุ้น!! ข้าวปุ้นมาที่นี่ได้ยังไง" กวินถามเขาด้วยความตกใจ อีกฝ่ายคงเข้าใจว่าเขาไปประชุมงานที่ต่างจังหวัดอย่างที่เคยบอก

"อึก ผมถามว่าพี่แอบเอากับมันมานานเท่าไหร่!!!" ดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตามองภาพตรงหน้าด้วยความเจ็บปวด คำถามที่วนเวียนอยู่ในหัวคือเขาไม่ดีตรงไหน ทำไมพวกเขาถึงได้ทำกับเขาแบบนี้ หักหลังความเชื่อใจของเขาแบบนี้ได้ยังไง

"ก็ตั้งแต่นายไปดูงานที่อังกฤษไง" ตะวันตอบกลับมาอย่างไม่รู้สึกผิด

"ตั้งแต่ไปอังกฤษงั้นเหรอ เกือบสองปีเลยเหรอที่ทำแบบนี้ลับหลังกูน่ะ" เขาถามคนที่เคยขึ้นชื่อว่าเพื่อนด้วยน้ำเสียงราบเรียบจนคนฟังเริ่มประหม่า

ดวงตาที่แดงก่ำเพราะผ่านการร้องไห้จ้องมองไปที่ร่างเปลือยเปล่าทั้งสองด้วยสายตาเลื่อนลอยคล้ายคนไร้สติ ริมฝีปากเล็กยกยิ้มขึ้นบาง ๆ สองเท้าค่อย ๆ ก้าวเข้าไปใกล้เตียงนอนกว้าง

"ชะ ใช่ ก็นายไม่เคยมอบความสุขให้พี่วินเองไม่ใช่เหรอ"

"เพราะแค่ผมไม่ยอม...พี่ถึงกับต้องเอากับเพื่อนผมเลยเหรอ" เสียงหวานเค้นคำถามออกมาอย่างยากลำบาก นัยน์ตาเจ็บปวดย้ายไปมองหน้าผู้ชายที่เคยเป็นคนรักเพื่อรอฟังคำตอบ

"เราคบกันนะปุ้น เราคบกันมาสามปีแค่จูบพี่ยังนับครั้งได้เลย"

"!!!!"


หลังจากที่ข้าวปุ้นถูกคนรักหักหลัง
เขาก็หมดความเชื่อมั่นในศรัทธาแห่งรัก จนเกิดเรื่องราวบานปลายขึ้น
เมื่อ......

"ไปต่อกันไหม"

"แค่ก ๆ นายพูดว่ายังไงนะ" เสียงทุ้มถามกลับเสียงกระเส่า จนเขาต้องถามย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงอ้อแอ้

"อยากนอนกับผมไหม"

"เอาสิ"
.
.
.
.

สองขีด!!!!