อ่าน-คิด-เขียน: รวมบทวิจารณ์วรรณกรรม "แนววิจารณ์ซ้อนวิจารณ์" เล่ม 2 ฉบับ "สมบูรณ์ในความบกพร่อง"

อ่าน-คิด-เขียน เป็นหนังสือแนว "วิจารณ์ซ้อนวิจารณ์" ซึ่งเชื้อเชิญ นักเรียนวรรณกรรม นักเขียน-กวี นักวิจารณ์ นักวิชาการ มาร่วมวง "สนทนาถกเถียง" ในหลากทิศทางหลายมิติโดยมีวรรณกรรมเป็นสื่อกลาง เหมาะสำหรับผู้รักการอ่าน-คิด-เขียน และการวิพากษ์วิจารณ์ ความสนุกของหนังสือเล่มนี้อยู่ที่การอ่านใหม่และการอ่านไปเถียงไป เพราะหนังสือเล่มนี้ถือกำเนิดขึ้นในบรรณพิภพด้วยความเชื่อที่ว่า การถกเถียงอย่างมีเหตุผลทำให้เกิดการผลิดอกออกผลทางความคิด
.
ด้วยวรรณกรรมไม่อาจแยกขาดไปจากสังคม ดังนั้น "การวิจารณ์วรรณกรรม" จึงไม่อาจแยกขาดไปจาก "การวิจารณ์สังคม การเมือง และวัฒนธรรม" การวิจารณ์อย่างมีเหตุมีผลจะสามารถสร้างพลังในการขับเคลื่อนสังคมให้แตกยอดทางความคิดอย่างงดงามได้ โดยเฉพาะในภาวะที่ "ความเงียบ" มีพลานุภาพ หวังว่าหนังสือเล่มนี้จะสร้าง "เสียงอึงอล" ให้แก่ทุกท่านระหว่างการออกเดินทางทางความคิด ณ ขณะอ่าน
.
คณะผู้เขียน:
ชมัยภร บางคมบาง สุวรรณา เกรียงไกรเพ็ชร์ คงกฤช ไตรยวงค์ นิกร เภรีกุล (คามิน คมนีย์) ชัญวลี ศรีสุโข ชัยชาญ ปรางค์ประทานพร นิชานันท์ นันทศิริศรณ์ พรชัย แสนยะมูล ("กุดจี่") มารุต เหล็กเพชร (นฆ ปักษานาวิน) วัชระ เพชรพรหมศร (วัชระ สัจจะสารสิน) อลงกต ใหม่ด้วง ("กัลปพฤกษ์) วุฒินันท์ ชัยศรี สายวรุณ สุนทโรทก ศิรประภา ชวะนะญาณ อดุล จันทรศักดิ์ (อัคนี หฤทัย) อาทิตย์ ศรีจันทร์ ทศพล ศรีพุ่ม นัทธมน เปรมสําราญ (ปอ เปรมสําราญ) 'นันดานี' จามรี ตันไพฑูรย์ดิถี กิติคุณ คัมภิรานนท์ อังคาร กัลยาณพงศ์ จรณินท์ ติ๋วโวหาร จิดาภา ติยะศิริตานนท์ ชารี ฮ่ำรัตนาพร ทรงกลด ลิมปิพัฒน์ นลิน สินธุประมา นารินทร์ แสงศรี พิมพ์พญา เจริญศิริพันธ์ มนพร หล่อเพ็ญศรี วรัชยา เลี่ยวเทียนไชย วิภาวี วงศ์วนิชจิตต์ สุรพันธ์ พงษ์พิยเดช เสาวภาคย์ ขันมั่น อินทิพร ปัญญาพาสุข ก้องสกล เหลืองสะอาด ธาม โสธรประภากร พรรษชล อัศวฤทธิไกร ลฎาภา อินทรมหา นีนนิมมาน ยอดเมือง ญาณิศา สระบัว ธีสุวรรณ ปิติภากร
.
อ่าน-คิด-เขียน ประกอบด้วย เล่ม 1 ฉบับ "ยา(พิษ)สามัญประจำบ้าน" เล่ม 2 ฉบับ "สมบูรณ์ในความบกพร่อง" และเล่ม 3- ความตายของสันติสุข
.
"สมบูรณ์ในความบกพร่อง เป็นคําที่ข้าพเจ้าคิดถึงเมื่ออ่าน อ่าน-คิด-เขียน: วิจารณ์วรรณกรรมของนักเรียนวรรณกรรม เล่ม 2 จบลงอีกครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้าอดสงสัยไม่ได้ว่า ในภาวะที่เราโหยหาความสมบูรณ์ (แบบ) และพยายามเต็มเติมตัวเองด้วยวิถีทางต่างๆ นั้น แท้ที่จริงแล้ว เราเป็นคนที่สมบูรณ์ขึ้นจริง ๆ หรือไม่ หรือเราทําได้แต่เพียงหลงอยู่ในเขาวงแห่งมายาภาพที่ว่า เราได้ครอบครองความสมบูรณ์ ทั้งที่จริง เราอาจทําได้เพียงเวียนว่ายอยู่ในความบกพร่องและพร่องขาดอันสมบูรณ์ ปัญหาเชิงปัจเจกและปัญหาเชิงโครงสร้างนับแต่ถือกําเนิด เล่าเรียนศึกษา ทํามาหากิน สร้างครอบครัว วางหมุดหมายในการใช้ชีวิต ป่วยไข้ จวบจนตายจากในห้วงชีวิตของคนเรา ล้วนเป็นความบกพร่องโดยสมบูรณ์ซึ่งเกิดก่อนกาลที่จะมียาวิเศษใดรักษาได้ (หรือยาวิเศษนั้นอาจมีแต่เพียงในนิทาน) ข้าพเจ้าหมายใจว่า อ่าน-คิด-เขียน เล่มนี้คงจะทําหน้าที่ได้อย่างไม่บกพร่องจนเกินไปนักในการชี้ชวนให้ผู้อ่านครุ่นคิดพินิจนึกถึงกาลเวลาที่ผ่านเลยในห้วงชีวิตของเราท่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งชีวิตของสังคมที่เราอาศัยอยู่เพื่อสร้างให้เกิดการยอมรับความจริงที่ว่า ไม่มีอะไรหรือใครสร้างสิ่งสมบูรณ์ได้ เราทําได้แต่เพียงคิดค้นและร่วมมือกันพัฒนายาที่บรรเทาอาการเรื้อรังของความป่วยไข้ให้ทรงตัวหรืออย่างดีก็ทุเลาลงได้เท่านั้น นี้เป็นพันธกิจร่วมซึ่งข้าพเจ้าปรารถนาจะทําร่วมกับท่านภายหลังพันธกิจในฐานะบรรณาธิการและนักอ่านจบลง"
--- หัตถกาญจน์ อารีศิลป (บรรณาธิการ)