คนอย่างฉัน...เล่มที่ ๑๑ "ความรัก"

"ความรักเอย...เจ้าลอยลมมาหรือไร มาดลจิตมาดลใจเสน่หา..."
ขึ้นต้นเพลงลูกกรุงเก่า ๆ "เพียงคำเดียว" ไม่รู้ว่าใครทัน

บ้าง เมื่อก่อนจีบกัน ถ้าห่างไกลกันก็เขียนจดหมาย แต่งเป็นกลอนบ้าง ส่งเป็นเพลงบ้าง ถ้าอยู่ไม่ไกลกันบ้านผู้หญิงก็หัวกะไดไม่แห้ง
ความรักของยุครุ่นพ่อรุ่นแม่เรานั้น ไม่ได้หวือหวา ค่อยเป็นค่อยไป ถูกใจค่อยแต่งงานสร้างครอบครัว ไม่เหมือนใน


สมัยนี้เรามีสื่อสังคมต่าง ๆ จนน่ากลัว