Secretly Love นับพันนาที

ฉันรักเธอ...อย่างไม่เจียมตัว
ส่วนเธอ...ห่างไกลความรู้สึกนั้นเกินกว่าที่จะประเมินค่า
ชั้นต่ำ คือคำพูดที่เธอเป็นคนเอ่ยออกมาเองจากปาก
และในช่วงนาทีต่อมา ปากนั่น...กลับจูบฉัน

"เรื่องเมื่อคืน คุณหนูทำแบบนั้นทำไมคะ?"
"...."
"คุณหนูคะ"
"ฉันไม่ได้ตั้งใจ"

ก็แหงล่ะ คนใช้อย่างฉันน่ะ มันจะไปมีสิทธิ์คิดว่าเธอสนใจจนมาจูบฉันได้ยังไงกัน

แค่คิด...มันก็ผิดตั้งแต่แรกแล้ว

ถ้าถามว่าฉันคือใครน่ะเหรอ?
ชื่อฉันคือ "นาที" เป็นคนใช้ในคฤหาสน์หรูตระกูลผู้ดีเก่า ตั้งแต่ห้าขวบก็ถูกคุณนายของบ้านสั่งให้คอยปรนนิบัติรับใช้ลูกสาวของเธอ "คุณหนูนับพัน" นั่นเท่ากับว่าเราเติบโตมาด้วยกันในทุกช่วงอายุ และที่โชคดีไปกว่านั้น ฉันได้รับอภิสิทธิ์พิเศษในเรื่องของการเรียนและที่พักอาศัย ฉันมีบ้านที่พักกับพ่อและแม่หลังคฤหาสน์เป็นพิเศษ ได้เรียนโรงเรียนและมหาลัยเดียวกันกับคุณหนูมาตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน ในความโชคดีนี้นั้น มันมีเส้นบางๆ ของการแบ่งชนชั้นทางสังคมอยู่เสมอ ใครๆ ต่างก็รู้ว่าฉันเป็นคนใช้ในบ้านของเธอ ซึ่งเธอเองก็ทำให้ฉันดูเป็นแบบนั้นตลอดเวลา ทั้งในบ้าน และยามที่อยู่ต่อหน้าสังคมข้างนอกเช่นเดียวกัน

จนพักหลังมานี้เธอกลับทำตัวแปลกไป ดูเอาใจใส่และใส่ใจในเรื่องของฉันมากเป็นพิเศษ มีเหตุบางอย่างเกิดขึ้นในคืนวันศุกร์ที่เธอนัดดื่มกับเพื่อน เป็นเหตุบังเอิญที่ทำให้ฉันถูกเธอด่าทออย่างรุนแรง และตบท้ายด้วยการปลอบประโลมฉันด้วยการจูบอย่างฉาบฉวย...

บางครั้งเธอก็ทำให้ฉันรู้สึกต่ำต้อย และบ่อยครั้งก็ทำให้รู้สึกมีค่า หรือในบางครั้งก็เป็นพร้อมๆ กัน

ความรักของฉัน...รักแรกของฉัน ทำไมถึงน่าสับสนและปวดใจขนาดนี้นะ...