ภรรยาคนนี้สามีหวง

ใครๆ ก็บอกว่า รัฐ โชคดีที่มี เฟิร์น เป็นภรรยา

แต่รัฐกลับกลัวว่าโชคนั้นจะหมดไป เมื่อ อาร์ม คนที่ดีกว่าเขาทุกอย่างกลับเข้ามาในชีวิตของเฟิร์น

ในเมื่อความดีสู้ไม่ได้ ... ความเร่าร้อนก็ต้องเข้าช่วย!

ภารกิจ ทวงคืน และ ตอกย้ำ ความเป็นผัวเบอร์หนึ่งจึงเริ่มต้นขึ้น ... อย่างถึงพริกถึงขิง!

--------------------

ตัวอย่างเนื้อหาบางส่วน

"รัฐเห็นมันแตะตัวเฟิร์น" คำพูดนั้นเหมือนออกมาจากลำคออย่างยากลำบาก "รัฐเห็นมันทัดผมให้เฟิร์น แล้วเฟิร์นก็ไม่ได้ว่าอะไรเลย เฟิร์นปล่อยให้มันจับ แล้วเฟิร์นก็หัวเราะกับมัน หัวเราะเสียงดังเหมือนมีความสุขมาก"

"รัฐคิดว่ารัฐเสียเฟิร์นไปแล้ว รัฐคิดว่าคืนนี้เฟิร์นจะไม่กลับมาแล้ว ... รัฐคิดว่าเฟิร์นไปอยู่กับมันแล้ว"

ในที่สุดเขื่อนน้ำตาก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์แบบ

รัฐปล่อยโฮออกมาเหมือนเด็กๆ ซบใบหน้าลงกับฝ่ามือของตัวเอง ร้องไห้จนตัวสั่นสะท้านกับความจริงที่เขาปรุงแต่งขึ้นมาเอง

"รัฐกลัว ... เฟิร์น ... รัฐกลัวฉิบหายเลย" เขาสารภาพออกมาทั้งน้ำตา "รัฐกลัวว่าเฟิร์นจะทิ้งรัฐไปหาคนที่ดีกว่า รัฐเทียบอะไรกับมันไม่ได้เลย รัฐมันก็แค่เจ้าของธุรกิจเล็กๆ ที่หาเช้ากินค่ำส่วนมันมีทุกอย่างที่เฟิร์นต้องการ"

"รัฐกลัวว่าวันหนึ่งเฟิร์นจะเบื่อ ... เบื่อไอ้พ่อบ้านที่วันๆ ไม่ทำอะไรนอกจากทำกับข้าว ซักผ้าให้เฟิร์น รัฐพยายามทำตัวเข้มแข็ง พยายามทำตัวเป็นผู้นำเหมือนที่ผู้ชายคนอื่นเขาเป็นกัน แต่มันไม่ใช่ตัวรัฐเลย แล้วรัฐก็ทำมันพัง ... รัฐทำร้ายความรู้สึกเฟิร์น"

"รัฐมันโง่เอง รัฐมันขี้แพ้ รัฐมันน่าสมเพชที่คิดว่าคนอย่างรัฐจะรั้งผู้หญิงดีๆ อย่างเฟิร์นไว้ได้"

เขาสรรหาคำพูดมาด่าทอ ดูถูกตัวเองสารพัด เหมือนกำลังลงทัณฑ์ตัวเองให้เธอเห็น