ปราบพยศคุณชายเสเพล

"ขอแค่เอาตัวรอดได้ คุณชายเล็กอ้าขาให้ใครก็ได้สินะ"

"ถ้ายอมอ้าขาแล้วรอดตาย ข้าก็ไม่เห็นว่ามันจะแย่ตรงไหน!!"


วัน ๆ ไม่ทำอะไร นอกจากเที่ยวเล่นกินดื่ม ใช้ชีวิตเหลวแหลก เย่หลิงเฟิงเป็นคุณชายเสเพลที่ไม่ได้เรื่องได้ราวผู้หนึ่ง แต่หลี่เจาหยางก็ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะแย่ถึงขนาดเอาตัวเข้าไปพัวพันกับการตายของเหล่าคุณชายตระกูลชั้นสูง

ก่อเรื่องยังไม่พอ นี่ยังสิ้นคิดถึงขนาดยอมทำอะไรก็ได้เพื่อเอาตัวรอด

หลี่เจาหยางเคยเป็นเพียงบ่าวไพร่ในจวนตระกูลเย่ ตอนนี้กลับเป็นถึงขุนนางกรมอาญาขั้นสี่ เขาเคยเป็นเพื่อนเรียนเพื่อนเล่นของเย่หลิงเฟิงมาก่อน ตอนนี้ก็ยังต้องกลับมาดูแลคุณชายเสเพลผู้นี้อีกครั้ง

เพื่อไม่ให้คุณชายเล็กหาเรื่องให้ตัวเองอีก คนผู้นี้ต้องได้รับการสั่งสอน!

+

เสียงโวยวายถูกกลืนกิน ดวงตาของเย่หลิงเฟิงเบิกกว้างเมื่อริมฝีปากถูกปิดลงด้วยจูบหนัก ๆ จากหลี่เจาหยาง

"นี่เป็นบทลงโทษคนที่ไม่เชื่อฟัง"

"คุณชายเล็กควรจะเรียนรู้น้ำหนักของคำพูดตัวเองได้แล้ว" หลี่เจาหยางยังคงเทศนาต่อ "คำพูดพล่อย ๆ น่ะ ถ้าคิดจะพูดโดยไม่ไตร่ตรองก็ต้องยอมรับผลตอบแทนให้ได้ ต่อไปหากยังดื้อดึงไม่ฟังคำ ก็อย่าหาว่าข้ารังแก"

"คนที่ชอบทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังอย่างคุณชายเล็ก ต้องได้รับบทเรียนเสียบ้าง โดยเฉพาะปากที่อยู่ไม่สุขนี่!"

กล่าวจบริมฝีปากบางก็ถูกครอบครอง จุมพิตดูดดื่มแทบจะพรากลมหายใจ ช่วงชิงวิญญาณ เย่หลิงเฟิงถูกจูบจนมึนงงไปหมด ได้แต่ต้องตั้งคำถามกับตัวเองอีกครั้งว่าเขามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร?

+++

คำเตือน

นิยายขนาดสั้น ปมน้อย แก้ง่าย สายสุขนิยม เน้นความสัมพันธ์ตัวละคร ลองอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะคะ

นิยายเรื่องนี้เป็นแนว BOY'S LOVE อาจมีเนื้อหาด้านพฤติกรรม เพศ ความรุนแรง และการใช้ภาษา มีการมีเพศสัมพันธ์ภายใต้เงื่อนไข โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป

เบตารีดเดอร์ & พิสูจน์อักษรโดย PHWN QUACKEEN

ปล. ซื้อบน WEB ถูกกว่านะคะ