ทาสรักจอมมารซอร์เรน

เมื่อหญิงสาวชาวมนุษย์ธรรมดาผู้หนึ่ง บังเอิญเก็บเกร็ดป้องหัวใจแห่งจอมมารไว้ได้ในวันประลองศึกระหว่างเทพและมาร จะด้วยโชคชะตาหรือผู้ใดจงใจก็ตามแต่ เฟร ตกหลุมรักท่านจอมมารอย่างถอนตัวไม่ขึ้นทันที ตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้เห็นรูปโฉมอันงามล้ำเหนือบุรุษและสตรีใด
ครั้งนี้จอมมารเป็นผู้พ่ายแพ้การประลองศึก บทลงโทษที่ตามมาจากฝั่งเทพสงครามก็คือ ผู้ใดเก็บเกร็ดป้องหัวใจและนำส่งคืนให้แก่จอมมารได้ จอมมารต้องยินยอมให้ผู้นั้นเรียกร้องรางวัลและบรรณาการอย่างไม่มีข้อแม้
เพราะความรักและลุ่มหลง นางจึงเรียกร้องขอพิธีแต่งงานจากจอมมาร แม้จอมมารจะยินยอมให้แค่เพียงหนึ่งปีก็ตาม หากแต่ชีวิตในดินแดนมารไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คาดคิด และเมื่อใกล้จะครบหนึ่งปีตามพันธะสัญญา นางจึงรวบรวมความกล้าเข้าเรียกร้อง ขอมีคืนเข้าหอ กับท่านจอมมาร การกระทำนี้ส่งผลให้นางได้ลิ้มรสและรับซึ่งโทษทัณฑ์อันเกิดจากโทสะและความโกรธเกรี้ยวแห่งจอมมาร อย่างที่นางคาดไปไม่ถึง


"คำขอโทษของเจ้าหรือ จะลบล้างความอัปยศที่เจ้าสร้างให้ข้า"
จอมมารกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็นกังวาน นัยน์ตาวาวโรจน์โกรธกรุ่นฉายแววดุร้าย
"เจ้าขอพิธีแต่งงาน ข้าก็ให้พิธีแต่งงาน สำหรับเจ้าอาจแค่ปีเดียว แต่สำหรับข้า! ความอัปยศที่ต้องแต่งงานกับสตรีชาวมนุษย์ต่ำต้อยเช่นเจ้า จะคงอยู่ไปตลอดกาล เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ผู้เดียวเท่านั้น ที่ได้มาเหยียบดินแดนมาร แล้วนำเอากลิ่นสาปอันน่าสะอิดสะเอียนของมนุษย์ มาแปดเปื้อนดินแดนข้าโดยที่เจ้ายังไม่ตาย! แต่เพราะสายเลือดมนุษย์อันน่ารังเกียจที่ไหลเวียนอยู่ในตัวเจ้า มันทำให้เจ้าไม่ละอายหรือแม้แต่จะรู้จักประมาณตน ว่าสิ่งใดควรหรือไม่ควร! เพราะฉะนั้นจงมาทำให้มันจบ! ข้า...จอมมาร ไม่เคยติดค้างมนุษย์ผู้ต่ำต้อยเช่นเจ้า!!"
จอมมารตวาดเสียงดุกร้าวด้วยแรงอารมณ์ กล่าวต่อสตรีชาวมนุษย์ที่คุดคู้หมอบราบอยู่ตรงหน้า ในสภาพร่างอันน่าสมเพช