นางเอกที่จะกลายเป็นนางร้าย ขอเปลี่ยนจุดจบ

ดารินก็แค่ผู้หญิงที่เลือกผิด แต่งงานกับคนผิด ช่วงสุดท้ายของชีวิตเลยต้องตายอย่างโดดเดี่ยว

เธอยังอธิฐานว่าหากมีโอกาสเลือกก็อยากจะเลือกใหม่อีกครั้ง
หากสวรรค์คิดว่ามากเกินไปสำหรับคำขอ เธอก็เลือกไม่อยากเกิดมาเวียนว่ายในโลกมนุษย์อีก

ใครจะไปคิดกันละว่าทันทีที่ลืมตาตื่น ก็เป็นเตียงนอนในห้องแปลกตา!

เอ่อ เธอเป็นวิญญาณไปแล้วยังสามารถฝันได้เหมือนตอนเป็นคนได้อีกเหรอ หรือยังไง

...แล้วความทรงจำของใครมันผุดขึ้นมาในหัวราวดอกเห็ดต้องสายฝนละเนี่ยยยย

แม่เจ้าโว้ยยยย ชีวิตใครจะรันทดกว่าดารินก็คือชีวิตของดาริกาเนี่ยแหละ แล้วยังไง ตามสูตรสำเร็จแป๊ะ เธอกลายเป็นดาริกา นางเอกที่จะกลายเป็นนางร้ายในนิยายที่เคยอ่าน

...
เนื้อหาบางส่วน

การเผชิญหน้าที่มีกลิ่นครีมอาบน้ำของบุรุษผสมกับกลิ่นไม้หอมภายในห้อง ทำเอาใบหน้าเนียนของดารินร้อนผะผ่าว ภาพเคลื่อนไหวเมื่อคืนผุดขึ้นเป็นลำดับ
เธอก็ไม่อยากเปรียบเทียบนะ แต่ลีลารักของอดีตสามีเทียบไม่ติดกับตัวร้ายด้วยซ้ำ
ขนาดเธอไม่ใช่คนที่เผชิญหน้าก็อดวาบหวาม....
ไม่นะ หยุดคิด ๆ ๆ
ก่อนตายก็บอกเข็ดแล้วความรัก นี่ยังไม่ทันข้ามวันจะมาหวั่นไหวกับผู้ชายเพราะลีลาบนเตียงไม่ได้เด็ดขาด
สติ ดาริน สติ！
ดารินสะบัดไล่ความคิดลามกของตัวเองทั้งแก้มแดงเรื่อ เส้นผมหยักศกที่เจ้าของร่างเดิมภาคภูมิใจกระจายเต็มหมอน ดูยุ่งเหยิงแต่ก็ดูสบายตาเพราะไร้การปรุงแต่งในสายตาคนมอง
"โดนกระแทกจนเพี้ยนไปแล้วหรือไง"
หยาบคายมาก เธอขอถอนคำพูดที่บอกว่าเขาหน้าตาดีได้ไหม
ดวงตากลมโตตวัดจ้องคนพูดเขม็ง พอเห็นว่าเขาอยู่ในสภาพไหน ภาพเมื่อคืนก็ลอยกลับมาอีกครั้ง
บนเตียงหลังนี้ กลางแสงสีเหลืองนวลของโคมไฟ ร่างบางบิดเร่าจากความเสียวที่กำลังเล่นงาน ตัวร้ายชายสะบัดเอวสอบ สาดส่งเพลิงร้อนให้แผดเผาเรือนกายสองร่าง ส่วนอ่อนไหวประสานแนบแน่นแฉะชื้น เคล้าด้วยเสียงครวญครางแหบเครือ
ลมหายใจร้อนหอบกระเส่าของสองคน รดรินผิวกายแดงเรื่อชื้นเหงื่อจากกิจกรรมรัก จังหวะซ่านราวคลื่นกระทบฝั่งดังก้องเป็นระยะ
เรือนร่างขาวผ่องสั่นโยก แอ่นหยัดขับเน้นทรวงสวยไหวยวบ ล่อตาเสือร้ายที่จ้องตะครุบเหยื่อแสนสวย
คนด้านบนเสยผมไปด้านหลัง ทำให้กรอบหน้าคมสันของเขาชัดเจนจนน่าหลงใหล
ยิ่งเขาปล่อยให้อารมณ์กระสันครอบงำ กลืนกินน้ำหวานจากกายของเธอซ้ำ ๆ ราวคนไม่รู้จักอิ่ม เรี่ยวแรงที่ส่งอัด กระแทกส่วนแข็งขืนเติมเต็มจนกลีบดอกไม้งานแย้มบานพร้อมคราบน้ำหวานที่เปรอะเปื้อน
เอวสอบและมัดกล้ามของหน้าท้อง ขมวดเกร็งตามเจ้าของที่ใกล้ถึงจุดหมายเต็มแก่ แรงขยับถูกเร่งถี่จนแทบลืมหายใจ เสียงหวานกรีดร้องไม่เป็นภาษา
กรีดดดด ยัยดารินจอมลามก ยัยแก่ตัณหากลับ...
ภาพตัดกลับมาที่ปัจจุบัน คนตัวโตใช้เข่าข้างหนึ่งวางบนเตียง โน้มกายเล็กน้อย ใช้ก้านนิ้วเชยคางเรียวบีบบังคับให้เธอสบตา เลิกคิ้วอย่างกวน ๆ ถามว่า
"ทำหน้าอ้อน อยากโดน?"นัยน์ตาคมเฉียบของครูซจ้องแม่ดาวยั่วฝึกหัดที่เล่นงานเขาจนหัวหมุน
เหมือนเช้าวันนี้ดูเธอจะตื่นตระหนกราวกับลืมไปแล้วว่า เมื่อคืน เธอร้อนแรง เรียกร้อง เย้ายวนทำเขาแทบคลั่งมากแค่ไหน "เพิ่งรู้ว่าสาวน้อยไร้เดียงสาอย่างเธอจะชอบเรื่องบนเตียงขนาดนี้"
"พูดเหมือนคุณจะติดใจลีลาอ่อนหัดของฉันเลยนะคะ"
ถึงเขาจะหล่อน่ากินแถมเสน่ห์ยังล้นเหลือจนเธอเกือบลืมหายใจ แต่คิดเหรอเธอจะอ่อนหัดเหมือนสาวน้อยเริ่มรัก
ยิ่งคำพูดเจ็บแสบของเขาสาดออกมาหวังเล่นงานให้ดารินต้องอับอาย ไม่สิตอนนี้เธอคือดาริกาแล้ว
ดาริกาเวอร์ชั่นใหม่ ไม่ยอมทำอะไรก็ตามที่เหมือนดูถูกตัวเองตามนิยายแน่ อันที่เสียไปแล้วก็ให้มันเสียไป จะแสดงความอ่อนแอจนทำให้ผู้ชายคนนี้ได้ใจไม่ได้เด็ดขาด
ครูซร้องเหอะในลำคออย่างนึกหมั่นไส้ ปล่อยมือจากคางเล็กเรียวโดยผ่อนแรงลงเล็กน้อย แม่คนอวดดีไม่สลดยังเชิดหน้าคอตั้ง จ้องตาเขาทั้งที่ผ่านมาไม่เคยมีใครกล้ามาก่อน
น่าสนใจ
"หลงตัวเอง ซากเก่าที่โดนแทะจนพรุน ฉันไม่คิดกลับมากินซ้ำให้เสียรสชาติ"
เขาถือคติกินครั้งเดียวไม่กลับมากินรอบสอง ถึงดาริกาจะบริสุทธิ์และเขาคือคนแรกของเธอ
ชีวิตของครูซไม่เคยขาดสาวพรมจรร พอถูกแตะต้องก็หมดความสนใจและดาริกาไม่ใช่คนแรก
"ฉันให้เวลาสิบนาที แต่งตัวให้เรียบร้อย หวังว่าพอฉันกินข้าวอิ่มจะไม่เห็นเธออยู่ที่นี่อีก"เขากลับมายืนเต็มความสูง ออกคำสั่งอย่างไม่แยแสว่าคนฟังจะรู้สึกแย่ยังไง หันหลังเดินออกจากห้อง



*****
รบกวนโหลดตัวอย่างก่อนการตัดสินใจซื้อ