เสน่หาพันธกานต์

แค่พ่อรับอุปการะเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าเข้ามาอยู่ในบ้าน มุขระวีก็เครียดจนต้องหนีไปต่างประเทศ แต่โชคชะตาเหมือนเล่นตลก เพราะพ่อทำพินัยกรรมที่แสนจะพิศดารเอาไว้ เธอต้องแต่งงานกับเขาจดทะเบียนสมรสกับเขา จนกว่าจะมีลูกชาย และต้องรอจนลูกชายบรรลุนิติภาวะเธอถึงจะเป็นอิสระ
พินัยกรรมระบุไว้ว่า เธอจะเป็นอิสระและได้ทรัพย์สินทุกอย่างคืน เมื่อลูกชายบรรลุนิติภาวะ แต่เดี๋ยวนะนั่นเท่ากับว่าเธอต้องอยู่กับผู้ชายที่เกลียดแสนเกลียดจนมีลูกด้วยกันเลยหรือ...
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
"เฮียไม่เข้าใจจริง ๆ หรืออยากให้มุกพูดออกมาคะ" มุกระวีถามสามีก่อนจะส่งลูกให้เขา อู๋รับลูกไปอุ้มแล้วเดินมายืนข้าง ๆ เธอ แขนแกร่งโอบรอบไหล่บางเอาไว้
"อยากรู้ครับว่าคุณมุกเข้าใจว่ายังไง" อู๋บอกกับภรรยา เขาเองก็อยากรู้ว่ามุกระวีคิดเรื่องนี้ยังไง
"ได้ค่ะ มุกจะพูดตามความคิดของมุกนะคะ คุณพ่อรู้มาตลอดว่าท่านคงอยู่กับมุกได้ไม่นาน ท่านเลยฝากมุกไว้กับเฮีย เพราะเฮียคือคนที่ท่านไว้ใจที่สุด ท่านกลัวว่าเฮียจะทิ้งมุกไปเลยทำสัญญานี้ขึ้นมา ที่เราต้องมีลูกชาย และรอจนลูกชายอายุครบยี่สิบถึงจะแยกทางกันได้ ก็เพราะถ้าวันหนึ่งไม่มีเฮียก็ยังมีลูกชายที่จะปกป้องมุก ไม่ว่าจะมัดเฮียไว้ หรือรอลูกอายุครบยี่สิบปี คุณพ่อก็ทำเพื่อมุกทั้งนั้น ท่านรักและเป็นห่วงมุกมาก"
"ใช่ครับ ท่านฉลาดและรอบคอบมาก ๆ และที่สำคัญท่านรู้ว่า เฮียรักมุก ถึงมุกจะไม่รักเฮีย แต่ท่านก็มองออกว่า อยู่กันไปเราก็รักกันได้ ถึงให้เราอยู่ด้วยกันถึงยี่สิบปี"
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นิยายรัก หวาน ดราม่าพอประมาณ ไม่มีนอกกายนอกใจ มีแต่คนคลั่งรัก
อ่านตัวอย่างเพื่อประกอบการตัดสินใจซื้อนะคะ
ฝากเสี่ยอู๋ นิลภัทรด้วยนะคะ
แวะมากดหัวใจให้ไรต์คนล่ะ 5 ดวงด้วยนะคะ ^^