เมื่อไม่รักก็หย่า...รัก (Set The monsoon)

เมื่อไม่เคยรัก...เธอเองก็เหนื่อยที่จะเหนี่ยวรั้งคนที่เขาไม่เคยมีใจ...

และรอคอยแต่คนรักเก่าเขาเท่านั้น...หากเป็นอย่างนั้นก็หย่า...กันเถอะค่ะ

ทั้ง ๆ ที่เราเพิ่งจะเข้าหอด้วยกัน แต่พี่กลับ ละเมอถึงหญิงอืื่น

"งื้อ...อย่ากวนสิเป้ย...พี่จะนอน" ปลายนิ้วเรียว ถึงกับชะงัก ผงะอึ้งไปทันทีเมื่อได้ยินเขาเรียกขานใครอีกคน...ที่ไม่ใช่เธอ

ถ้าอย่างนั้นเราก็หย่ากันเถอะค่ะ!!!!

เรื่องนี้ ไม่มีนอกกาย นอกใจ สุขจบนิยมนะคะ



"ฉันเนี่ยนะใช้อารมณ์ คุณทิ้งฉันไว้ เพื่อไปหาแฟนเก่าคุณ โดยไม่คิดถึงความรู้สึกของฉันเลยสักนิด"

"เป้ยเขาป่วย เขาทำร้ายตัวเอง" พยายามอธิบายในขณะที่เธอนั้นไม่พร้อมที่จะรับฟังเขาอีกแล้ว

"แล้วคุณเป็นใครคะ มีหน้าที่เกี่ยวอะไรกับเขา เขาไม่มีญาติ หรือมีเพื่อนที่ไหนต้องช่วยเหลือหรือไง ถึงให้คุณ ที่เป็นคนอื่นไปช่วย"

"ณิดา เธออย่างี่เง่า ใจแคบแบบนี้ได้ไหม"

"ใช่ค่ะ ฉันใจแคบ และ งี่เง่า งั้นคุณก็ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ เพราะฉันไม่อยากให้คุณทำเหมือนฉันไร้ค่าอย่างที่ผ่านมาแล้ว ในเมื่อคุณไม่รักฉัน งั้นเราก็จบกันตรงนี้เถอะค่ะ"

"ไม่!ณิดา เธอท้องลูกของพี่อยู่นะ"

"ณิโกหกพี่ ณิไม่ได้ท้อง!"

"ว่าไงนะณิดา!"

"พี่เคยบอกณิมาตลอดไม่ใช่เหรอคะ ว่าพี่ไม่อยากมีลูก พี่เกลียดเด็ก มิหนำซ้ำพี่ยังเคยบอกว่าถ้าไม่พร้อมก็ให้เราทำแท้ง แล้วที่ผ่านมาพี่ยังสั่งให้ณิทานยาคุมตลอดทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน"

"นี่เธอ โกหกพี่งั้นเหรอณิดา!" ชายหนุ่มตรงเข้าเขย่าร่างของภรรยาสาวด้วยความโกรธจัด นัยน์ตาคู่คมแดงก่ำ ก่อนจะตวาดถามย้ำ ซ้ำอีกครั้งให้แน่ใจ

"ใช่ ณิโกหกพี่ ตอนนั้นณิแค่ไม่อยากเลิกกับพี่ ได้ยินไหมคะว่าณิโกหกพี่! ณิไม่ได้ท้อง!"

มองหน้าเขาอย่างเด็ดเดี่ยว เอ่ยประโยคที่ทำให้เขาหัวใจกระตุกวูบ นิ่งตะลึง จนแทบลืมหายใจ

"เราหย่ากันเถอะค่ะ"