ดอกไม้เปื้อนราคี

คนหนึ่ง "แม่ผู้ให้กำเนิด" อีกคนคือ "แม่ของลูก" "ภูมิ" ที่อยู่ตรงกลางระหว่างทั้งสองคนจะทำยังไง เมื่อต้องเลือกความรักกับความกตัญญู แล้ว "เหมือน" ดอกไม้ที่เติบโตมาจากร้านอาหารมีแม่เป็น "หญิงโสเภณี" อย่างเธอไม่มีสิทธิ์จะมีความรักได้เลยเหรอ
++++
"แปดปีพี่ไม่เคยมีคนอื่นเลยนะเหมือน"
เงียบ!
เธอไม่ตอบเอาแต่จับกำขวดน้ำแน่นจนน้ำในขวดหกล้นออกมา
"ขะ...ขอโทษค่ะ" เธอรีบวางขวดน้ำแล้วก็หยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดน้ำที่หกเปื้อนตักตัวเอง
"เปียกหมดแล้วกระโปรง" เขาเอ่ยเสียงพร่าพร้อมคว้าจับมือเล็กของเธอให้หยุดมือที่กำลังถูไถกระดาษทิชชูไปมาบนตักของเธอ
"ไม่เป็นไรค่ะ เปียกนิดเดียวเอง เดี๋ยวภูริก็มาแล้ว"
อีกนานคนสวย เพราะพี่บอกคิมแล้วว่าให้พาภูริไปส่งที่บ้าน ไม่ต้องมาส่งที่นี่ เขาพึมพำตอบแม่ของลูกในใจแล้วก็จับดึงมือเล็กที่มีกระดาษทิชชูในมือบังคับดึงมาทาบทับอกแกร่งเปลือยเปล่าตัวเอง
"ยะ...อย่าทำแบบนี้คุณภูมิ"
"ที่พี่บอกว่าจะ จีบ เหมือน พี่พูดจริงนะ พี่จริงจังกับเหมือนนะ" วันนี้เขาตั้งใจจะให้เธอมาที่นี่เพื่อจะรวบหัวรวบหางสาวเจ้า


ปล. ซื้อ E-book จากหน้าเว็บหรือ Android ถูกกว่าราคาใน IOS นะคะ

ขอบคุณทุกการสนับสนุนนะคะ

#คิดหื่นเชิญเสพ

ณิการ์(ยักษ์)

#มาเฟีย #ตบจูบ #โคแก่ #โรมานซ์ #ดรามา #มีเด็ก #นิยายรัก #นิยายดรามา