บอสขา (อย่า) มาร้าย

หนุ่มสาวคู่หนึ่งที่พ่อแม่อยากจะให้แต่งงานกัน แต่ทว่าจันทรวิมลนั้นก็อยากพิสูจน์อะไรหน่อยเลยปลอมตัวเข้ามาเป็นเลขาของเขมกร ส่วนเขมกรเองนั้นก็มีปมเรื่องผู้หญิง

“สวย? พ่อเอาอะไรมองถึงว่ายัยเฉิ่มนั่นสวย”
“ทำไมคะ คุณคิดว่าฉันไม่สวยเหรอคะ คุณบอสขา” จันทรวิมลได้ยินสิ่งที่เขมกรพูดกับคุณเขมชาติแล้วก็ไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่ คนอะไรชอบมองคนที่ภายนอก
“อะไร ฉันยังไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นเลยนะ”
“เหรอคะ แต่ท่าทางคุณตรงกันข้ามเลย ลูกผู้ชายไม่โกหกนะคะ”
“เออ เธอน่ะ...ขี้เหร่สุด ๆ”
“ในสายตาฉัน ใคร ๆ ก็ว่าคุณหล่อมาก หล่อวัวตายควายล้ม แต่ฉันว่าทุกคนพูดเวอร์เกินจริงไปมาก คุณก็...” หญิงสาวหยุดพูดพลางมองหัวจรดเท้าขึ้นลง แล้วปิดปากหัวเราะชอบใจ ก่อนจะเอ่ยถ้อยคำที่เขมกรไม่คาดคิดออกมา “ฉันว่านะ...คิก ๆ เจ้าจ๋าที่ลพบุรีบางตัวยังดูดีกว่าเลยค่ะ”
“เธอ...นี่...นี่เธอ...เธอ”
เขมกรยกมือชี้หน้าคนตัวเล็กมือไม้สั่น พูดไม่ถูก ไปไม่เป็น ไม่เคยเจอใครพูดแบบนี้กับเขามาก่อน
หน็อย คงคิดว่าแม่เขาให้ท้ายแล้วจะทำอะไรก็ได้นะ
“ขอโทษนะ ฉันหรือเธอที่เป็นบอสของที่นี่ อย่าให้มันมากไปนะจันทรวิมล ไม่เคยมีใครปากดีมาว่าผมอย่างนี้มาก่อน”
“ค่ะ ฉันก็ไม่เคนมีใครมาพูดจาดูถูกแบบนี้เช่นกัน มีบอสคนแรกนี่แหละค่ะ”